omdat het leven met stippen een stúk leuker is!
Vorige week had ik afscheid van de oudervereniging van ut belsje schooltje. Mijn 9 jaar zitten erop, het is goed geweest.
R had een spannende week, zijn beugel mocht er eindelijk uit, hij nam ontslag van zijn supermarktbaantje, leverde zijn kleding in en begon vól enthousiasme aan zijn nieuwe baantje als afwasser.
“Op hete kolen lopen en wederom een rondje huisartsenpost..” verder lezenVorige week vrijdag hadden we personeelsdag en mocht ik een paar uurtjes rondtuffen op een e-chopper en dat was zó leuk! Uiteraard claimde ik meteen de roze…
“Een hoop km in de benen, kleine lettertjes en een kapotte trampo…” verder lezenVorige week had ik dus al weekend op dinsdagmiddag en had ik zeeën van tijd, maar ook die is voorbij gevlogen.
Maandagavond gingen we met z’n allen naar Ikeaaaaaa voor wat opbergkasten in onze slaapkamer. Én voor de zwödse böllen natuurlijk, maar wonderbaarlijk genoeg at ik fish & chips.
Maar dat vond mijn buik niet zo grappig, dus moest ik op elke afdeling naar de wc. Toen we thuiskwamen. Moesten O’tje en B meteen naar bed en bedacht Paul zich om alvast de kasten in elkaar te zetten…😳 ik weet ook niet waarom, maar die kids sliepen pas rond een uur of 23 ofzo.
Maar: de kasten staan er!
Net als elke zondag komt ook aan deze weer veel te snel een einde. Ik wilde nog zóveel doen, maar kwam er niet aan toe. Mijn Mooshaof is de dupe, mijn mini plantjes willen dólgraag de volle grond in, maar tijd tekort …
“Het weekend van de krijgertjes en de kampioenen!” verder lezenDat lekke zwembad dat niet lek bleek te zijn?
Man man man.
Dat ding zorgde hier bijna voor echtscheidingsperikelen joh.
En dát zonder te trouwen.
Ja man.
Goed. Ik snapte er de ballen van, nergens water te zien wat wegliep of nattigheid rond het zwembad.
Maar ja, het zoú natuurlijk ook zo de droge grond in kunnen lopen, maar zóveel water?
Dát kon toch niet!
Maar tóch verdween er water.
Veul water.
Zó zonde van het water.
Én van de stroom.
Ik lig alweer enórm achter met die verhalen van me joh.
Intussen alweer een week aan het werk geweest van de vakantie en wat hád ik mijn collega’s en de leerlingen toch gemist! Deze week is dus weer voorbij gevlogen!
Vrijdagochtend trok ik de eerste pot verf open én kwam precies op het juiste moment de postbode met het bestelde pakketje voor aan de nieuwe muur van O’tje…
“Over het súperleuke weekend…” verder lezenJaja.
Het is weer zover: MIJ-vakantie!
Afgelopen vrijdag dacht ik nog: wat moet ik in gódsnaam gaan doen, maar intussen heb ik ideeën zat!
Leuk man zo’n vrije woensdag…
Deze ging vandaag weer aan mekaar van afspraken. Om 13 uur mocht ik taxi spelen voor Ruup naar de ortho. Toen hij in de stoel lag , meldde ik intussen nummer 2 aan voor wat ijzerwerk in z’n giechel.
Dus zal die zijn middelbare school starten met een glimmend ijzerbekkie.
Daarna wachtte ik in de auto op Ruup.
En het duurde maar en duurde maar…. Intussen begon ik ‘m een beetje te knijpen, want voor de volgende afspraak moest ik zéker een uur rijden.
Dus ging ik weer terug naar binnen, werd de ortho erbij gehaald en meldde ze het heuglijke nieuws dat we een afspraak mogen maken om zijn ijzerwerk te verwijderen!
Hoezééé!!
Al lijkt me dat verwijderen nou óók niet écht een pretje, maar goed.
Wat zal dat een gek gezicht zijn straks zonder beugel!
Enniewee.
Tijd om die afspraak te maken hadden we niet, dus hopsten we gauw de auto in en sjeesden we naar huis om O’tje op te halen en Ruup thuis te droppen.
Hóp hóp, gás erop!
Op weg naar Adelante.
O’tje heeft natuurlijk nieuwe gehoortoestellen (jaloerse moeder hier) en bij de eerste controle gaf hij aan dat de geluiden wat te schel waren, dus werden ze bijgesteld.
Daarna had hij geen op- of aanmerkingen meer, dus na vandaag hoeven we pas weer over een jaar op controle.
Gelukkig.
De jongens hadden afgelopen 2 weken vakantie.
Ik werkte halve dagen op kantoor en in de middag thuis.
Dat was prettig maar ook chaotisch.
Paul begon met zijn nieuwe baan.
Ook weer spannend na zo’n lange tijd thuis te zijn geweest.