omdat het leven met stippen een stúk leuker is!
Och ménsen. Het is toch te zót voor woorden he? Zit ze héle dagen thuis en heeft ze niet eens tijd om wat gezellige dingen neer te typen voor jullie. Ja I know, maar ja, Zó gewéldig veel spannends maak ik natuurlijk óók weer niet mee in dit quarantaine-leventje van me.
Lees verder “Het quarantaine-uitje van deze week…”
Lieve lezers. Dank jullie wel voor de lieve berichtjes op mijn vorige stukje. Zo fijn om te weten dat ik niet de enige mama ben die wel eens een down-momentje heeft. verder lezen
Maandag weer een nieuwe week in quarantaine…Het klinkt misschien gek maar het begint te wennen eigenlijk. De jongens weten een beetje wat er wat ze verwacht wordt en ikzelf krijg de dagplanning ook wat beter gedraaid.
Lees verder “Een nieuwe week…”
En toen was het weekend. En eindelijk had ik wat meer rust in mijn kont. En jeetje, wat was ik daar aan toe zeg. Gewoon wat langer in bed blijven liggen, geen juffie spelen, geen regeltjes, geen klok. Héérlijk!
Lees verder “Weekend met wat rust in de kont…”
Er is echt níks fijners dan dat je kat ‘s morgens om 5.30 uur zelf de deur naar boven openmaakt en dan naast je hoofd gaat lopen miauwen tot je vanzelf opstaat om eten in z’n bakje te doen. Arm beestje. Hij is helemaal van de wap. Geen idee wat er aan de hand is, maar hij blijft maar om eten vragen en mauwen.. hangt de hele dag om ons heen en vraagt om aandacht…
Lees verder “Wij gingen op berenjacht!”
Ok. Net als andere dagen werd het ook gewoon weer dinsdag na zo’n verjaardagsfeestje uit duizenden.
En hoeveel energie en moeite het me ook kost, elke dag probeer ik er weer iets leuks van te maken..En vooral te genieten van de kleine gelukjes..
Lees verder “Over de groene rups en Pallet-Pret!”
De dag beginnen met kakelverse eitjes. Ik kan daar zo blij van worden!
En toen was het alweer vrijdag. Gek hoe langzaam en toch snel zo’n week voorbij gaat…
Lees verder “Vrijdag alweer….dag 5: een week in huis”
Gisteren liep het allemaal niet zo heel lekker hier in huis. Een dwarse O’tje bij wie het allemaal niet wilde lukken. En ikzelf die ook het liefst even flink wilde janken. De onmacht, de angst het maakt me zo onrustig. Alle werkapp’s die maar door blijven pingelen, mails in de gaten houden, 3 verschillende niveau’s huiswerk begeleiden. Gewoon alles samen.
Tegelijkertijd wordt mijn hart heel week van bijvoorbeeld werkmails van collega’s van andere scholen waarin ze vragen of het goed met mij en mijn familie gaat. Iedereen is zo lief en attent. Spontane, leuke gesprekjes via instagram of facebook met mensen die je eigenlijk helemaal niet zo goed kent. Ik hou er zo van… Een lief appje, een belletje, een tekening. Het kan zóveel met een mens doen….
Lees verder “Over de onrust en de sportdag..”
Wat was het wennen gisteren. Ik merkte dat er structuur en regelmaat moest komen. Voor de kinderen én voor mezelf. Daar doen we het allemaal een stuk beter op.
Lees verder “Structuur en regelmaat…”