omdat het leven met stippen een stúk leuker is!
Howly zeg, hebben we daar toch even een druk weekendje achter de rug zeg.
Terwijl ik zaterdagmorgen om 8.15 al met een auto vol voetballertjes naar een durp hier in de buurt reed, vertrok Paul al met O’tje naar de kapper.
“Onze kampioen, de huldiging, een hele hoop gefeest, de buitenbios én Fred…” verder lezen
11 is ie!
howly Oli frikandoli zég!
Onze vrolijkerd, bij het doorploeteren van je foto’s zie ik een heel blij mannetje.
Een trots kereltje. Die ervan houdt om zich te verkleden en te schminken. Niet gek dus dat je tegenwoordig nog altijd in een korte broek naar school gaat en dól bent op gekke sokken. Hoe gekker hoe beter. Gekke dingen met je lange haar vind je ook geweldig leuk!
Onze voetballer, want dát is je droom: voetballer worden. In Parijs. Óf Amsterdam. Dat mag ook.
En ja, dan blijft je wel gewoon op en neer naar Limburg reizen, dat wel… Je kan vól passie vertellen over je nieuwe trucjes die je jezelf aanleerde.. en je zou dat snoetje moeten zien wanneer zijn trucje tijdens de wedstrijd lukt!❤️
Wie mij al een tijdje volgt zal zich vást nog wel de momenten herinneren dat ik weer jankend bij de fysio aan de telefoon hing, omdat ik weer eens krom liep van de pijn in mijn rug.
“Hoe blij ik werd van de roze tape…” verder lezenOw mèn!
Deze week was een drama, echt zó druk, niet grappig meer.
Mijn hoofd kon alle afspraken en dingen maar niet op een rijtje krijgen, waardoor er dus dubbele afspraken waren. Of iemand kwam iets ophalen en stond ik in de zeikende regen als hulptrainer op het voetbalveld. Man, ik bófte toch weer..
En toen was het weekend alweer voorbij. Belachelijk hoe snel dat elke week weer gaat joh!
Maandag hadden we studiedag op het werk. Deze sloten we af met een gezellige teamlunch en liepen we nog even over de kermis. Ik vind dat dus heerlijk! Even eruit zonder de kinderen. Zo vanuit het werk. Geen denken aan thuis. Even me-time.
Ik dacht dat we daar wel een paar uurtjes zouden rondhangen of een kroegje in zouden duiken, maar we waren zó natgeregend dat iedereen eigenlijk heel graag naar huis wilde. En zo geschiedde…
Nou.
Twee keer met je ogen knipperen en de week is alweer voorbij joh!
Niet normaal hoe snel het gaat.
Ik vind dat heerlijk he?
Zo lekker een beetje rommelen op zondagochtend.
Niks moeten maar tegelijkertijd ook juist weer heel veel doen.
En wat is het fijn dat we samen korte uitstapjes zónder kinderen kunnen maken. Samen boodschappen doen; we hebben dat in geen járen meer gedaan.
Heerlijk vind ik dat nu.
Dat ik zelf niet hoef na te denken wat we weer moeten eten deze week.
Nu kunnen we het boodschappenleed samen delen.
Die laatste nacht voordat ik weer moet werken slaap ik altijd barslecht. Bang om me te verslapen ofzo, geen idee wat het is. Intussen is het zo standaard, dat ik me er al op voorbereid.
“Over spinnen, wespen, kermis en outdoor-cooking..” verder lezenDonderdag en vrijdag waren Paul en ik gewoon vrij zónder kinderen .
Donderdag deden we een rondje milieustraat.
Dat ruimt altijd zo lekker op.
We rommelden nog wat in de Mooshaof en bewonderden de oogst..
Dat dagje Efteling hakte er behoorlijk in, maar de volgende dag moest ik toch écht met Grote Zoon zijn boeken ophalen. Nieuwe studierichting, nieuwe start! Hij heeft er zin in!
“De laatste vakantiedag hakte erin..” verder lezen