Net als elke zondag komt ook aan deze weer veel te snel een einde. Ik wilde nog zóveel doen, maar kwam er niet aan toe. Mijn Mooshaof is de dupe, mijn mini plantjes willen dólgraag de volle grond in, maar tijd tekort …
“Het weekend van de krijgertjes en de kampioenen!” verder lezenKen je dat verhaal van…?
Dat lekke zwembad dat niet lek bleek te zijn?
Man man man.
Dat ding zorgde hier bijna voor echtscheidingsperikelen joh.
En dát zonder te trouwen.
Ja man.
Goed. Ik snapte er de ballen van, nergens water te zien wat wegliep of nattigheid rond het zwembad.
Maar ja, het zoú natuurlijk ook zo de droge grond in kunnen lopen, maar zóveel water?
Dát kon toch niet!
Maar tóch verdween er water.
Veul water.
Zó zonde van het water.
Én van de stroom.
Nog wat vakantie, moederdag, theater en het schoolfeest..
Ik lig alweer enórm achter met die verhalen van me joh.
Intussen alweer een week aan het werk geweest van de vakantie en wat hád ik mijn collega’s en de leerlingen toch gemist! Deze week is dus weer voorbij gevlogen!
Over het súperleuke weekend…
Vrijdagochtend trok ik de eerste pot verf open én kwam precies op het juiste moment de postbode met het bestelde pakketje voor aan de nieuwe muur van O’tje…
“Over het súperleuke weekend…” verder lezenMIJ-vakantie
Jaja.
Het is weer zover: MIJ-vakantie!
Afgelopen vrijdag dacht ik nog: wat moet ik in gódsnaam gaan doen, maar intussen heb ik ideeën zat!
Taxi-ritjes op mijn vrije woensdag en de kipnuggets-pitstop…
Leuk man zo’n vrije woensdag…
Deze ging vandaag weer aan mekaar van afspraken. Om 13 uur mocht ik taxi spelen voor Ruup naar de ortho. Toen hij in de stoel lag , meldde ik intussen nummer 2 aan voor wat ijzerwerk in z’n giechel.
Dus zal die zijn middelbare school starten met een glimmend ijzerbekkie.
Daarna wachtte ik in de auto op Ruup.
En het duurde maar en duurde maar…. Intussen begon ik ‘m een beetje te knijpen, want voor de volgende afspraak moest ik zéker een uur rijden.
Dus ging ik weer terug naar binnen, werd de ortho erbij gehaald en meldde ze het heuglijke nieuws dat we een afspraak mogen maken om zijn ijzerwerk te verwijderen!
Hoezééé!!
Al lijkt me dat verwijderen nou óók niet écht een pretje, maar goed.
Wat zal dat een gek gezicht zijn straks zonder beugel!
Enniewee.
Tijd om die afspraak te maken hadden we niet, dus hopsten we gauw de auto in en sjeesden we naar huis om O’tje op te halen en Ruup thuis te droppen.
Hóp hóp, gás erop!
Op weg naar Adelante.
O’tje heeft natuurlijk nieuwe gehoortoestellen (jaloerse moeder hier) en bij de eerste controle gaf hij aan dat de geluiden wat te schel waren, dus werden ze bijgesteld.
Daarna had hij geen op- of aanmerkingen meer, dus na vandaag hoeven we pas weer over een jaar op controle.
Gelukkig.
Een weekend met een heerlijk zonnig, gouden randje❤️
De jongens hadden afgelopen 2 weken vakantie.
Ik werkte halve dagen op kantoor en in de middag thuis.
Dat was prettig maar ook chaotisch.
Paul begon met zijn nieuwe baan.
Ook weer spannend na zo’n lange tijd thuis te zijn geweest.
Spontaan ritje spoedtandarts en het buitenfeest…
Man man man.
En dan denk je dat je het wel gehad had met dat gebroken sleutelbeen, maar niets is minder waar….
🎉Benjamin 9!🎉
9 jaar geleden was jij daar, ons lieve kleine kadootje.
40 weken en 6 dagen mocht ik lekker van je genieten in mijn buik. Daarna konden ook je broers en papa van je genieten.
“🎉Benjamin 9!🎉” verder lezenHet onzichtbare lijntje en die stomme oorbel…
De eerste nacht sliep Ruup op de bank. Rechtop zittend met erg veel pijn.
De arme jongen.
Slapen was niet fijn, hij was bang dat hij in zijn slaap op zijn pijnlijke arm ging liggen.
Toch ging het de dag erna best goed, ging hij mee naar oMariet, waar ik even wat plinten in de grondverf zette en bracht Ruup daarna naar een feestje.
De nacht erna sliep hij naast mij omdat we ons bed wat omhoog kunnen zetten.
De dag erna was het mis.
‘s Nachts was hij omlaag geschoven en had hij héél erg scheef geslapen en had hij daardoor óveral pijn.
Zó zielig!
Voor wie al langer meeleest weet misschien dat ik met Ruup een onzichtbaar lijntje heb en vaak aanvoel wat er gaat gebeuren of wat hij voelt.
En misschien zelfs wel zijn pijn voel ofzo.
Ik kan dat niet zo goed omschrijven.
Maandagavond zat ik op een vergadering toen ik een positieve test op mijn whatsapp binnen kreeg.
Dit méén je niet!!
Wát een pechvogel is het toch ook…