Rare weken hier in huis.
Kids 2 weken vakantie.
Wij werken.
Zij ultra-lui.
Wij heel druk.
Maar goed. Het is wat het is.
Maandagavond helemaal kapot van de werkdag maakten we ons opeens enorm veel zorgen om Spooky. Die lag al de hele dag te slapen en had totaal geen energie. Niks voor een kitten dus. En hoe langer we naar ‘m keken hoe erger het leek te gaan. Tot het opeens leek alsof zijn bekkie helemaal scheef stond! We schrokken ons kapot en ik dacht écht dat we afscheid van ‘m moesten nemen!
Dus belde ik de dierenarts en een half uur later was Paul daar.
Hij bleek hoge koorts te hebben en kreeg een prikje.
Misschien dat ie een ontsteking of iets had. Geen idee maar na t prikje leken zijn oogjes alweer wat te glinsteren gelukkig.
De dag erna leek het gelukkig beter met hem te gaan en vandaag was hij weer helemaal zichzelf.
Wel bleef hij de hele dag een beetje om me heen dralen buiten.
Heel gezellig!
Ohhhh en wát een ultra zalige dag was het vandaag!
Vannacht had ik zó zalig geslapen onder een extra dekbedje want freezing!
En het lukt me zelfs om tot 9 uur uit te slapen!
Zalig!
En vanaf dat moment heb ik alle ramen en deuren opengegooid.
Wat planten baby’s naar buiten gezet om te oefenen en lekker rommelen buiten.
Ik haalde een pot (uiteraard roze) verf voor mijn niet-schommelstoel en scoorde daarna nog wat vrolijke plantjes want oehhhh dáár had ik zin in!
Ijsheiligen? Daar doe ik niet aan.
Gaan ze kapot? Jammer dan!
Mijn liefste BBF kwam nog even op bezoek en die moest al mijn mooie plantjes uiteraard even aanschouwen.
Het was écht zo’n dag waarvan ik zou willen dat het voor altijd zo bleef!
Ik voelde me echt ultiem gelukkig en tevreden met mijn leven.
Hoè heerlijk is dat om te kunnen zeggen!
Rond etenstijd was de helft alweer naar de training en moest er natuurlijk gekookt worden. Mijn grote hobby(not).
Daarna wilde Paul graag en stuk wandelen, maar éigenlijk was ik kapót na al dat onkruid plukken enzo.
Maar goed, ik toch mee.
Was toch wel fijn hoor!
Thuisgekomen nog even de gedane wasjes vouwen en wat strijken maar rond 21.30 was mijn batterijtje écht leeg.
hop hop het bed in met mijn moeë lijf.
En nu lig ik dus nog even gauw een stukkie te typen voor mijn luikjes dichtvallen…
Welterusten!💤