Je kent dat liedje vást wel he? Van links naar rechts…. zo voelde afgelopen week dus voor me…
Vrijdag had ik al een vroege afspraak bij de podo. Sinds deze vakantie ben ik trotse eigenaar van een hielspoor, dus tegenwoordig ga ik al strompelend door het leven. Nee. Niét grappig en enórm pijnlijk vooral. Daar kreeg ik te horen dat mijn voeten verschillend van lengte zijn, er een knik in mijn rug zit én mijn bekken scheef is. Nou. én nog een hielspoor erbij. Ik geloof dat ik gereviseerd moeten worden…of gewoon vervangen joh!
Enniewee. Dit geneuzel gaat blijkbaar nog wel effe duren dus. Hij vond dat ik er al vrij vroeg mee kwam. Andere mensen lopen er blijkbaar veel langer mee door?
Hoé dan?!
Dus kreeg ik oefeningen mee. En ja ik ken mezelf. ik doe die altijd braaf (not). Maar dit keer wel hoor, anders kán ik niet eens naar de plee ’s morgens! zóveel pijn!
Maar goed. Niet zeuren. Het leven gaat doorrrr. Dus ging ik die middag met mijn collega naar het asiel om naar een kat te kijken en het was maar goed dat we net zelf een kitten hebben, anders hadden we er alsnog eentje bij…
En hoe verrassend dagen kunnen zijn blijkt wel, want een andere collega had een kaartje over van Op Dreef en zo stonden we daar zaterdagavond samen te swingen. Maar jeetje, wát een generatiekloof. tjongejonge. Ik heb toch medelijden met de jeugd hoor. De ene nog meer wimper, wenkbrauw en lipfillers dan de ander. En maar lurken aan die vapes joh. Man o man, we hebben onze ogen uitgekeken daar, maar na een paar uur was het wel klaar en zo was ik om 22.30 uur lekker weer thuis!
Paul had zich in de opkamer vermaakt met boekenkasten en had hiervoor mijn kast uit de bijkeuken nodig. je begrijpt: het hele huis stond op zijn kop!
Zondagmorgen de kasten weer ingeruimd. Ook wel weer fijn, want dan weet je ook weer wat je allemaal hebt..
Dit weekend was er een kunstroute Mooi Rooj in ut durp en ik had al mooie foto’s voorbij zien komen. Ik probeerde last-minute nog wat mensen mee te krijgen, maar helaas. Dus ging ik in mijn uppie en wat was ik blij dat ik gegaan ben! Het was echt gewéldig!!
Het schilderij van het kindje met de watermeloen was mijn favoriet.
Práchtig!!🍉
Maandag gingen B en ik mee de kat uit het asiel ophalen. Dat was zó leuk!
Toen we thuiskwamen hoorde ik B naar hoesten en dit had ik al vaker gehoord. Voor de grap riep ik: coronaaaaa. Dus hij had al een test gepakt… en guess What?!?
Hartstikke positief dus! 😳😳 WTF?!!
Toen kon ik dus meteen het feestje van ons nichtje afbellen en ook het zwemuitje van de dag erna. KAK!
En 1 september naar school kon hij vast ook wel vergeten…. zo sneu. Olivier wilde niet bij hem slapen want hij moest en zou de dag erna naar de intro en boeken ophalen op de nieuwe school. logisch ook! Dus sliepen B en ik een nachtje in het huisje…
Het hoestje was al snel weg, maar de testen bleven positief.
Dus kon hij dinsdag ook niet met Spock mee naar de dierenarts. Het beestje gaf geen kik, maar was wel heul zielig in de auto op weg naar huis…
Dinsdagavond dus intro en boeken ophalen met O’tje op de middelbare school. Hebben we daar eerst ruim 1 uur moeten wachten op de boeken en de laptop, kregen we daarna kennismaking in de klas en vervolgens rondleiding mét al die zware boeken. Mét een hielspoor. geloof me. Ik was not amused at all… én enorm hungry, dat ook!
Woensdag bleven we dus thuis. Zo jammer op de laatste vakantiedag…
‘s Avonds moest het grut weer op tijd naar bed natuurlijk. B ook, want stél…🤞
Vanmorgen zocht iedereen natuurlijk z’n jas, die ze al maanden niet gedragen hadden. Maar ze hadden er zin in!! Ik maakte B wakker voor een test en guess what??!?
Echt! Ik heb hem nog nooit zó gelukkig gezien!❤️
Ruup naar het 3e middelbaar, O’tje naar het 1e middelbaar en B naar het 4e leerjaar.
Man man. Wat vliegt de tijd!! Maar écht!!
Maar door dit alles besefte ik me dus dat ik nu dus gewoon 2(!) dagen me-time heb! zónder kinderen of man om me heen…. wiehoeeeee!
Dus vierden mijn BBF en ik dit met sushi . Uiteraard! Het beste idee éver was dat!
