Vorige week vrijdag hadden we personeelsdag en mocht ik een paar uurtjes rondtuffen op een e-chopper en dat was zó leuk! Uiteraard claimde ik meteen de roze…
Dezelfde avond liet ik me toch over halen om mee te lopen met de “nacht van de vluchteling”. Wat zeggen wil: 20 kilometer wandelen.. meteen stuurde ik sponsorverzoekjes de deur uit.
De dag erna had ik al een beetje spijt, maar we gingen meteen oefenen…
10 km in de voetjes
2 dikke vette blaren én een oververhit lijf.
De dag erna vond mijn lijf dat gewandel een stúk minder grappig en sputterde mijn bekken behoorlijk tegen..
We gingen nog naar een rommelroute en scoorde ik nog wat kleurige kussentjes voor in mijn huisje..
Woensdag kwam de ketel-controleer-meneer en die begon wat te wazelen over dat we over een aantal jaar over moeten naar een waterstofketel. En dat we dan ook niet meer op gas kunnen koken. En dát deed mijn hartje toch wel zeer. Want wát moeten we dan met onze oven?! Dé blikvanger van onze keuken!😢
Vrijdag kwamen de kids geschrokken binnenrennen. De trampoline was stuk! En niet zo’n beetje ook! Jeetje!
Ik heb het even teruggezocht en we kochten hem in maart 2021! Net een jaar oud. Niet normaal toch?
Het is gewoon nooit goed gelast zagen wij….
Eens kijken wat voor staartje dit gaat krijgen…Gelúkkig niemand gewond! Dat is het allerbelangrijkste!
Gisteren haalde ik ook mijn eerste leesbril op. Ik kan er niet meer onderuit, de kleine lettertjes zijn echt niet meer te lezen..
Gisteravond vloog er een luchtballon heel laag over. Wij op onze fietskes er meteen achteraan natuurlijk..2 straten verder landde hij in een weiland..
Het blijft toch altijd bijzonder…
Vandaag is er rommelroute in ons durp en proberen we onze meuk te slijten..
