De eerste nacht sliep Ruup op de bank. Rechtop zittend met erg veel pijn.
De arme jongen.
Slapen was niet fijn, hij was bang dat hij in zijn slaap op zijn pijnlijke arm ging liggen.
Toch ging het de dag erna best goed, ging hij mee naar oMariet, waar ik even wat plinten in de grondverf zette en bracht Ruup daarna naar een feestje.
De nacht erna sliep hij naast mij omdat we ons bed wat omhoog kunnen zetten.
De dag erna was het mis.
‘s Nachts was hij omlaag geschoven en had hij héél erg scheef geslapen en had hij daardoor óveral pijn.
Zó zielig!
Voor wie al langer meeleest weet misschien dat ik met Ruup een onzichtbaar lijntje heb en vaak aanvoel wat er gaat gebeuren of wat hij voelt.
En misschien zelfs wel zijn pijn voel ofzo.
Ik kan dat niet zo goed omschrijven.
Maandagavond zat ik op een vergadering toen ik een positieve test op mijn whatsapp binnen kreeg.
Dit méén je niet!!
Wát een pechvogel is het toch ook…
Hij was de enige die tijdens onze lange quarantaine bespaard was bespaard was gebleven. Maar nu was hij de sjaak dus…
Gelukkig was Paul thuis om voor hem te zorgen.
Ik maakte me klaar om naar het werk te gaan, mijn oorbel viel kapot, ik begon keihard te huilen en kon ook niet meer stoppen..
Geen idee waarom, maar die stomme oorbel was dé druppel van mijn overgelopen emmertje.
De hele dag voelde ik me superrot en ellendig.
Ik trok me terug in mijn huisje en sliep mijn batterijtje weer vol.
De dag erna ging het weer wat beter, buiten nog wat vermoeidheid.
Maar ik was weer meer mezelf gelukkig.
Mijn nieuwe schoenen hielpen daarbij natuurlijk extra..! Kijk eens wat een leukerds..
Met Ruup gaat het elke dag een beetje beter en echt last van tante Cor heeft ie gelukkig niet.
Gisteren kreeg O’tje éindelijk zijn supersonische nieuwe gehoortoestellen. Klein. Oplaadbaar.
Én je kunt je telefoontjes zó op je apparaatje binnen laten komen!
Of muziek luisteren.
Ik ben gewoon stikjaloers joh!
En omdat O’tje die afspraak had, wilde B voor het eerst alleen op de fiets naar school.
Ja want anders leer ik het nóóit he mam!❤️
Onze stoere, bíjna 9 jarige…
