Well hello there…

Joe! ✌️
Hier uw quarantaine-queen weer.
Blijkbaar zijn jullie dólblij met mijn verhalen van de afgelopen dagen, want er zijn zóveel lezers bijgekomen!
Welkom allemaal.
Én superbedankt voor jullie lieve berichtjes natuurlijk!

Dat er hier lezers uit Nederland en België kwamen lezen wist ik natuurlijk wel, maar de afgelopen dagen bezochten zelfs lezers uit Duitsland, Frankrijk, Ierland, Griekenland én Amerika mijn blog!
Well hello there. Welcome!

Zó leuk!
Maar het maakt me tegelijkertijd ook zó nieuwsgierig naar wie jullie zijn en hoe jullie hier terecht komen?
Laat even een berichtje achter joh wie je bent
Dat zou ik écht leuk vinden!

Prima, dát is hoe het met me gaat.
Mijn klachten zijn nog altijd hetzelfde.
Op de een of andere manier heb ik mijn rust gevonden.
Weet je?
Het is toch wat het is, daar kan ik niks aan veranderen.
Dan moet ik er maar gewoon mee dealen.
En de mannen ook.
Ik ben echt zó trots op ze.
En die lieve Paulus dan.
Die kán dus wél zelf wasjes doen, dat blijkt wel weer.
Het stelt me echt heel gerust dat, als ik later oud, kreupel en versleten ben, hij goed voor me kan zorgen…

Af en toe flitst er een kind voorbij die even een praatje wil doen of komt er een een donut brengen..💕

• 

• 

• 

• 

• 

Eigenlijk geniet ik énorm en komt na járen éindelijk weer wat creativiteit terug!
Ik ben zó blij!

Vandaag pakte ik mijn spulletjes om te naaldvilten er weer eens eens bij en toverde een schattig roodborstje te voorschijn… kijk dan!💕

Opeens kreeg ik een súpergrappig idee en prikte dit voor mijn collegaatje die door mij nu dus ook thuis in quarantaine zit…

Het eten van vanavond was een broodje shoarma.
Zó lekker!

En terwijl ik buiten het tankje van mijn petroleumkacheltje stond te vullen schrok ik me kapot van mijn BBF die zomaar ineens achter me stond.
Ménsch!
Maar écht zó lief dat ze er weer was!

Het kacheltje daar ben ik écht blij mee! Moet het tankje wel iédere dag vullen.
Dus jaag ik mijn “wintervoorraad” er nogal snel doorheen.
Maar heej; álles beter dan kou!

Intussen giert de wind om het huisje heen en tikt de regen tegen de ruiten.

Ik ben heel benieuwd wat de test van de jongens morgen zullen uitwijzen .
Hopelijk nog altijd negatief zodat ze lekker maandag naar school kunnen!

O’tje zette vandaag een stap in het huisje, dus ik zei dat hij echt niet binnen moet komen/blijven.
“Want anders kun je maandag niet naar school” zei ik en terwijl ik de woorden uitsprak zette hij recalcitrant een extra grote stap dichter naar me toe.
Haha.
De deugniet!

Ik hád het kunnen weten.. en dát hij na al die weken thuis, nóg altijd geen zin heeft om weer naar school te gaan.
Ách ja.

Is wél een teken dat hij graag thuis is…❤️