De dag in quarantaine toen me een lampje ging branden…💡

Nou.
In quarantaine in het Peperkoekhuisje.
Voelt een beetje alsof ik in retraite ben ofzo.
Maar dan wel mét internet!

Jaja die WiFi .
Ik bén me daar toch een portie blij mee!

Nou ja, gisteren wilde het al een paar uur niks.
Stekkers in en uit.
Opnieuw opstarten.
WiFi uitschakelen op apparaten en daarna weer aanzetten.
Later op de avond werkte het weer prima!
Vanmorgen begon de ellende weer ergerde ik me mateloos.
Niet dat er überhaupt iémand last had van mijn gemiep, maar dat geheel terzijde.
Ik denk dat ik het van 7.30 tot een uur of 9 probeerde.
Júist voordat de jongens alle WiFi zouden wegkapen.
Uit ellende begon ik maar te puzzelen.
Niet dat ik heel ver kwam, want éigenlijk vind ik alleen de randjes het allerleukste van een puzzel.

Ik kreeg nog wat lieve telefoontjes.
Altijd súperfijn!

Enniewee.
Buiten begon het inmiddels al licht te worden en zomaar ineens werkte de WiFi als een tierelier!!
Huh?!?
Hoe kon dát nou?
Geen idéé!

En terwijl ik genoot van de gemiste uitzending van Nachtdieren ging bij mij een lampje branden.
Of juist niet.
Want dié had ik net daarvoor uitgedaan!
Damn!
Er ging teveel stroom naar mijn lampen!
Niet heul gek, er hangen 8 fittingen met lampjes aan!
Man man man.
Hoé blij kan iemand met een werkende WiFi zijn!
Heul HEUL blij dus!

Sommige vriendinnen bellen me omdat ze me zielig vinden hier alleen.
Maar heej; ik zit hier prima hoor!
No worries.

Zolang ik af en toe wat te eten krijg en ‘s ochtends een thermoskan met heet water hoor je me niet klagen.

De mannen zorgen echt heel goed voor me.
Al moét ik zeggen dat niet ál mijn verzoeken worden uitgevoerd en wacht ik nog altijd op de mini cupjes jam voor mijn droge crackertjes en kwam de screenprotector voor mijn telefoon nooit in het Peperkoekhuisje aan.
Maar heej: mij hoor je niet klagen…

Gisteravond stond de puber aan mijn deur wat ik graag op mijn burgertje bliefde.
Zó ontzettend lief!

Vanmorgen, voordat iedereen beneden was, heb ik lekker gedoucht.
Dat was zó fijn!
En toen ik wat later mijn tanden stond te poetsen kreeg ik een soort camping-quarantaine gevoel..

Van verschillende moeders kreeg ik al berichtjes dat als zij positief zouden testen, ze zo met hun matrasje hier in het huisje in quarantaine wilden komen.
Ja weet je?
Het is niet fijn dat je niet samen kan zijn, maar dit is prima zo!
Dat overleven we wel.
Mochten er nog meer positief testen in het gezin, dan gaan we wel weer samen. Of iemand anders in het huisje. We zien het wel.

Inmiddels denk ik dat ik weet wat de regels zijn.
De jongens testen na 5 dagen, en als ze negatief zijn kunnen ze maandag mooi naar school. (Onze puber is dan namelijk ook jarig!!)
En als ik na 7 dagen geen klachten meer heb (en negatieve zelftest) dan mag ik weer werken?
Zoiets zal het zijn denk ik.
Van de GGD niks gehoord.

Een paar keer per dag trappen de jongens en ik een balletje.
Een beetje beweging en buitenlucht is toch wel fijn..

Af en toe krijg ik een raambezoekje van een lieve Pokémon die me een broodje rookworst brengt…

Én kreeg dit ongeduldige meisje bezoek een veranda-bezoekje van haar BBF

Die iets lekkers voor me meebracht..!💕

Vanavond stond dit lekkere maaltje voor mijn neus… zo lekker!

Nee nee.
Mij hoor je écht niet klagen.
Als dit gehoest, wattenhoofd, keelpijn en niezen de enige klachten zijn die bij deze besmetting horen, mag ik in mijn handjes klappen…

En nee, mensen die me een zak pinda flip chips/ chocolade/ sushi/ voor de deur leggen of even aan mijn raam komen zwaaien, stuur ik écht niet weg!

😇