Een positief 2022!

Lieve lezers!

Allereerst natuurlijk de beste wensen voor 2022.
Ik wens jullie álle goeds met een goede gezondheid, veel liefde en veel gelukkige momenten met de liefsten om je heen!

Laten we deze blog eens lekker positief beginnen….

Yup!
Ik dus.. kakzooi.
Niks aan te doen ook, maar meteen worden alle plannen in het roer gegooid. Maandag deed ik een zelftest omdat ik dinsdag op kraamvisite zou gaan bij een oud-leerling.
Héérlijk babysnuffelen.
Dát was lang geleden.
Het was zó fijn!
Toen thuis was begon ik die avond wat te hoesten en te snotteren.
Niks noemenswaardig eigenlijk.
Gisteren werd het hoesten, niezen, keelpijn en wat hoofdpijn, dus liet ik Paul wat zelftesten halen.
Binnen een paar tellen verschenen er 2 overtuigende rode streepjes op de test. Kakzooi!
De rest in huis testte negatief.
Gelukkig.

of niet? Geen idee. Mijn natuur zegt me dat ik bij de mannen weg moet blijven, maar ik moet tóch ook gewoon naar het toilet en douchen enzo..

Alhoewel. Voor een plasje gebruik ik deze! Afgelopen zomer kocht ik deze en hoef dus nergens meer gênant in mijn blote kont te hurken, maar kan ik dus, net als de mannen, staand plassen! Ideaal! Én roze. Dát ook (ook in andere kleuren verkrijgbaar hoor)

Toch bracht ik gistermiddag en -nacht door in het Peperkoekhuisje.
Dat is natuurlijk perfect hiervoor!
En alsof we het hebben aangevoeld: de dag ervoor bestelden we dit:

En na wat gepruts had ik gewoon WiFi in mijn huisje!
Dát was het enige wat ik nog miste….
Warm en WiFi. Meer heeft een mens niet nodig. Ik dan.
Dus kwam ik de avond/nacht prima door !

De mensen met wie ik in nauw contact was geweest heb ik meteen geïnformeerd. Maar wanneer ik nou precies uit quarantaine mag, dát is me niet echt duidelijk.
De ene zegt dit.
De ander zegt dat.
De ene zegt: samen blijven, de ander zegt: in quarantaine als dat kan.

Waaaaah!
Ik weet het even niet hoor.
Mijn klachten zijn intussen uitgebreid met een hoofd vol watten en wat moe, maar dát kan ook aan mijn late-night netflixen liggen…

Af en toe app ik naar de mannen wat ik nodig heb en dat komen ze met alle liefde brengen. (nu nog wel)

Niets zó fijn dan warme choco in de morgen…

Enniewee.
Nieuwjaar was het óók nog, he zou het bijna vergeten joh.
Oudjaarsavond waren bij ons neefje op verjaardagsvisite en rond 20 uur gingen we weer naar huis.
En terwijl de jongens braaf hun categorie 1 vuurwerk afstaken, ontploften halve bommen verderop in ut durp.
Blijkbaar waren wij de enige braveriken. Wat door mij komt hoor, ik temper die mannen altijd.
Althans.
Probeer het zolang het kan.
Heb niks met vuurwerk.
Zonde van het geld.
Maar ik ben ook de enige in ons gezin die er zo over denkt…

Maar goed, eigenlijk deden we niks bijzonders. De jongens probeerden hun oogjes zo lang mogelijk open te houden en vielen zo om op de bank.

De dag erna langs de oma’s met de nieuwjaarsbrieven.
Hoe heerlijk kneuterig Belgisch ik dit ook vind, het bezorgt me elke keer toch weer een brok in mijn keel..

• 

• 

• 

• 

Ons nieuwe jaar begon trouwens met onze Bas die het loodje had gelegd.
Onze grote, stoere, liefste haan.
Die arme kippenmeisjes moeten het nu zonder hem doen.
We zullen zijn gekukel missen!
De buurman overigens zeer zéker niet!

Zondag gingen we spontaan wandelen met mijn BBF &co.
Heerlijk was dat!
En dat terwijl Paul al een week lang vroeg wie er met hem mee wilde, maar niemand ergens zin in had…

Uiteindelijk bleven we de rest van de de dag bij hun en aten we ook nog gezellig samen.
Het was een dag met een gouden randje!❤️

Grote zoon had zich een logeerplekje geregeld en had ook 2 superleuke dagen!

Tja.
En nu zitten we dus te koekeloeren met een moeder die positief is getest…

Ik blijf maar twijfelen wat we moeten doen.

Wel of niet in quarantaine?
Wat zou jij doen?