Jeetje. Ik heb zóveel te vertellen!
Maar laat ik, voordat ik het vergeet, als állereerste even stilstaan bij onze 29-jarige verkering vandaag!💕
Jeetje zeg.. als je het zo leest is het echt mega lang! En speciaal voor alle nieuwe volgers hier, de jaarlijks terugkerende link naar de blog “hoe het begon..”💕
Het blijft toch schattig om te lezen…
Enniewee.
Waar zal ik eens beginnen.
Afgelopen week haalden we een petroleumkacheltje voor in mijn huisje.
Het geeft echt een heerlijke warmte!
Op woensdag ging ik naar de kringloop en trok me daarna terug in mijn huisje om vogelvoederkopjes te freubelen..
Vrijdag mocht Paul voor de vierde keer onder het mes voor de terugkerende bult op zijn oog. Het viel gelukkig mee dit keer en hopelijk blijft t nu weg!
Vrijdagnacht had O’tje buikgriep en zaterdagochtend begon mijn buik ook te borrelen.
Gelukkig nam iemand mijn beurt voor het rijden naar de voetbalwedstrijd over.
Zondag kregen ook Ruben en Benjamin last van hun buik.
We hadden gewoon bijna ruzie om de pleepot.
Zo niet grappig…
Paul rende heen en weer met sopjes en vuile kleren en in rende met mezelf van bank naar wc.
Ik kon echt níks van eten of drinken binnenhouden.
Zo rot.
Gisteren was ik nog steeds ellendig maar kon gelukkig thuiswerken.
Afgelopen nacht gelukkig goed geslapen maar wel nog sloom en slap. Gelukkig gaat het nu weer beter!
Zondag kocht Paul weer iets….
En hierdoor hadden we dus een tafel vol pakketjes… maar daarover later meer!
We hebben er in elk geval al een héle hoop plezier van gehad!!
Tja en over de nieuwe lockdown ga ik het gewoon niet hebben…
* kop in het zand steekt *
Ach wat een ellende! Gelukkig gaat het beter.
En gefeliciteerd, volgend jaar een feestje?
Ben heel benieuwd naar de pakketjes!