Het was een uur of 3 vannacht toen ik wakker werd van de fluitende wind die om ons huisje raasde. Gauw deed ik alle ramen die op een kiertje stonden, dicht. Dat scheelde al een hoop gefluit. Maar slapen kon ik niet meer.
Blijkbaar lijkt de wind onder het dak veel erger dan beneden. Alleen word je beneden helemaal onrustig van het wapperende naambordje…
Onlangs besefte ik me dat ik dat onrustige gevoel tijdens storm niet van een vreemde heb, want opeens zag ik weer voor me hoe mijn vader vroeger altijd door het huis ijsbeerde.
Volgens mij waren dat nog naweeën uit zijn marine-verleden.
Ik dacht aan mijn stekjes die ik nog buiten had laten staan. Deze haalde ik dus gauw even (midden in de nacht) binnen. Na wat lezen op mijn e-reader ben ik gelukkig tóch weer in slaap gevallen.
In een diepe slaap, want ik schrok me wezenloos van de wekker om half 7.
Dinsdag is gewoon ook nooit mijn dag. Vroeger was het óók nog eens zwemles-dag én aten we élke week macaroni (want snel klaar). Die macaroni maak ik nu haast nooit meer, want die komt me mijn neus uit..
Het plan was om vandaag wat te knutselen in het Peperkoekhuisje, maar toen ik daar naartoe liep trof ik dit aan… (en éven kreeg ik een flashback naar onze trampoline die er op een avond vandoor ging..)
Oh neeee! Dit was écht niet leuk! Maar gelukkig kon ik wel positief denken: het glas-in-lood-raam was nog heel!
Ik ruimde het glas op en bevestigde plastic voor het raam.
Mijn knutsel-zin was in 1 klap verdwenen, want het was natuurlijk ook koud binnen.
De rest van de dag deed ik niks nuttigs meer dan met de verzekering bellen, uitzendingen terugkijken en snaaien. Hoezo emotie-eter?!
Ook hield ik de vuilniswagen in de gaten. Dit om te kijken of hij die extra vuilniszak ook zou meenemen. We hadden de week ervoor namelijk het vervroegde ophaalmoment gemist omdat ze met koningsdag niet kwamen ophalen. Dus puilde onze bak deze week uit. Ik hoorde ze aankomen en…… ze reden gewoon voorbij!
Oh no! Gauw schoot ik in mijn stippenklompjes en klepperde gauw achter de wagen aan. De vuilnisman hoorde mijn natuurlijk niet roepen door én het lawaai van die wagen én door zijn oordopjes. Uiteindelijk kwamen ze op de terugweg nog eens langs én namen ze de extra zak óók nog eens mee.
Wát een feest! Nee maar echt. Kan ik weer lekker in de tuin snoeien. Mits het óóit weer eens droog wordt dan he?
Voorlopig niet als ik naar de weervoorspellingen kijk. De leuke uitjes ( ritje met een e-bike en dagje Den Bosch) zijn ook al gecancelled. Die verplaatsen we gewoon naar een zonnig moment! Want om nou in de zeikende regen door Den Bosch te hobbelen en nergens droog te kunnen zitten/eten/drinken, dat zie ik ook niet zitten.
Dus verheug ik me op alle verwennerij op moederdag. Oehhhhhh!
Joh! Zolang er sushi bij komt kijken, ben ík de gelukkigste moeder op aarde. Maar dát mag geen verrassing zijn….
Gisteren had ik overigens een heel goeie dag hoor, niet dat je denkt dat ik altijd chagrijnig ben ofzo. Grote zoon had een vrije dag dus die hing wat te gamen tot zijn vriendje kwam. Ik trok de pot zwarte verf uit het stof en smeerde nog eens een laag aan de buitenkant. De eerste laag is er intussen alweer aan het afbladderen. Geen idee of dat komt doordat het destijds in de bloedhete zon is opgebracht óf dat het komt door de teerverf die erop zit/zat.. We gaan het zien of het nu beter hecht.
Zaterdag had ik nog gratis een kastje opgehaald, met als doel daar mijn kralen in op te bergen. En dan staat dat kastje daar en klopt het precies zoals ik het in mijn hoofd had… Alleen moet ik het deurtje nog een keertje lakken, want de unicorn-sticker die erop had, hadden ze eraf getrokken.. Maar laten we nèt nog een potje roze verf in de graasj hebben staan…. dus dat is ook nog een dingetje om te doen.
Tja en die kralenverzameling was toch iets te groot voor in het kastje. Ik heb blijkbaar meer dan ik zelf wist..
maar kijk hoe leuk het is…
Maar verdorie jij wel gewoon die extra zak erbij gezet 😊
Jazékerrr!! 2 durfde ik niet…🥴