Allereerst wens ik al mijn lezers natuurlijk de állerbeste wensen voor 2021.
Maar bovenal, hoe cliché ook, een goede gezondheid.
Want dat is toch écht het allerbelangrijkste.
Een wereldwijde pandemie in 2020.
Wie had dat óóit kunnen bedenken? Als je het me een jaar geleden had verteld, had ik je keihard in je gezicht uitgelachen.
Maar nu zitten we er nog steeds hartstikke middenin.
Het is dan ook niet te bevatten dat er in China gewoon weer mensenmassa’s in de discotheken uit hun plaat gaan.
Terwijl wij hier nog áltijd met de gebakken peren zitten.
Al hebben die dik ingepakte ski-toeristen er in Zwitserland hartstikke lak aan geloof ik.
Het maakt me boos, en vooral teleurgesteld..
Enniewee.
Ik ga het er niet meer over hebben. Blij word ik er namelijk niet van.
Maar ik probeer er wél elke dag iets van te maken, hoe lastig het vaak ook is.
Gisteren was het oudjaarsdag en bracht ik met de kinderen een verlaat kerststukje naar oma Coosje én nog kedootje naar ons jarige neefje.
Dat is toch het minste wat we kunnen doen..
Terwijl het grut ‘s middags achter hun apparaat op de bang hing, bakten ik oliebollen en appelbeignets in de Airfryer.
Én maakten Paul en ik (team geel) nog een flinke wandeling.
Dat was superfijn.
Een uurtje later zaten we aan de frituurhapjes en sushi.
Hoé zálig is dat!
Mij kun je niet blijer maken, maar dat weten jullie vást al..
‘s Avonds speelden we een potje monopoly.
Dat klinkt leuk.
Maar éigenlijk heb ik echt een bloedhekel aan monopoly.
Maar ik streek me over mijn hart, deed mee als zijnde de bank.
Met een schuin oog probeerde ik tegelijkertijd ook de oudejaarsvariant van The Masked Singer te volgen.
Géén idee wat 2021 ons nog allemaal gaat geven maar hier ging dus 1 seconde vóór het nieuwe jaar een plastic champagne-glas cola over onze nieuwe hocker…
Een moment waarbij ik eerder vollédig uit mijn slof zou schieten. Maar tegenwoordig ben ik zeer geholpen met: Is dit nou écht het állerergste wat je kan overkomen?Deze mindset helpt me echt enórm!
Is dit nou écht het állerergste wat je kan overkomen?
Opdeppen die handel en samen proosten op het nieuwe jaar.
Jassen aan en naar buiten!
Gelukkig Nieuwjaar!
Alle matrassen lagen beneden om daar samen in de woonkamer te slapen.
(Ik sneakte overigens vannacht stiekem toch lekker naar mijn eigen bed..)
Vanmorgen begonnen we de dag met een potje keer-op-keer, een spel dat Sinterklaas ons bracht. Súperleuk en een dikke aanrader! (mocht je het nog niet kennen..)
Vandaag gingen we naar de oma’s en lazen O’tje en B daar hun nieuwjaarsbrieven voor.. áltijd weer zó bijzonder.
Maar hoé bizar is het dat je je broer belt omdat je mekaar júist wilt “vermijden”, omdat je anders met teveel op bezoek bent.
Terwijl je met je hele hart juist het liefst met z’n allen samen wilt zijn.
Dat besef maakte me opeens intens verdrietig…💔
Maar goed.
Iedereen is bij de oma’s geweest en dáár gaat het om!
Ik maakte nog een filmpje van afgelopen jaar.
Elke dag 1 seconde.
En als ik dit allemaal zo terugkijk zie ik toch écht een hoop leuke, gezellige momenten.
Met zóveel mooie, zeer dierbare, lieve mensen om ons heen…
Gek dat zo’n filmpje dat opeens keihard doet beseffen dat je het écht zo slecht niet hebt!
Geniet en kijk mee met Ons 2020!