Kerstvakantie 2020. Geen idee wat ik ervan vind, maar tot rust komen doen we zeker… een beetje teveel zeg maar. Zo rustig dat áls je dingen moet onthouden of doen, je dit zelfs vergeet of geen zin in hebt. Een beetje zoals in een zwangerschap. Dat je je portemonnaie in de diepvries tegenkomt.
Dat gevoel.
De ooit-zwangeren onder mijn lezers zullen het wel herkennen…
Kerstavond, nou ja overdag dan, kersavond-dag of hoe noem je dat, ging ik met 2 van de 3 jongens naar oMariet.
En nog voordat we de voordeur dicht hadden gedaan hadden we al een lekker saucijzenbroodje in onze mik en stond er een bordje soep voor onze neus.
Zo is ze he?
And I love it!
beetje kletsen en smikkelen samen, cola drinken uit de sjiekste glaasjes. Je moet zelf de slingers ophangen en het leven een beetje leuker proberen te maken.
Dus bedacht ik spontaan iets. En sprongen we in d’n auto en deden we iets leuks. Vlakbij haar. En daar houdt ze niet van he?
Van verrassingen…..
Dus reden we naar een industrieterrein vlakbij. Daar waar ze churro’s verkochten. Hoé leuk!
En dat je moedertje dan voor het eerst in haar leventje churro’s eet.
Ik word daar blij van ja.
En toen opeens lagen daar ‘s avonds zomaar kedootjes onder d’n boom. Ik maakte daar een leuk filmpje van, maar verwijderde alles voordat de film geüpload was. En dus is alles kwijt…
Maar het was zó gezellig en leuk. Iets met een dobbelsteen en vragen of opdrachten. We werden goed verwend en éindelijk ben ik trotse bezitster van gouden bestek…❤️
ehh. Goudkleurig dan he? Én hartjessokken. Dat ook.
Na het ontbijt op Eerste Kerstdag maakten we een wandeling.
Het zonnetje scheen.
Het was zó heerlijk!
Na een telefoontje van een positief geteste collega van Paul, kon hij ‘s middags ook terecht voor een test.
Verder is Paul nergens geweest dan thuis.
‘s avonds gingen we steengrillen in het Peperkoekhuisje. Mijn droom.. Zó leuk was dat..
De uitslag van de test zou bepalen of we Tweede Kerstdag samen met oma Coosje en schoonzusje zouden eten.
Maar de uitslag kwam dus niet.
Een storing of whatever.
Dus bleven we thuis. En keken we heel veel films enzo.
Later in de middag kwam er wel een telefoontje van de GGD, dat Paul dus positief bleek te zijn!
En daarmee werden al onze Kerstplannen meteen gecancelled… en hoe gek is het, om dan opeens afstand te moeten houden van iemand bij wie je de nacht ervoor nog in bed lag.
Zo dubbel allemaal.
Dus sliep hij in de eetkamer en brachten we hem eten en drinken.
Ziek was hij gelukkig niet.
De week ervoor wel hoofdpijn en veel pijn in zijn nek.
De GGD had verteld dat hij blijkbaar nog maar 1 dag in quarantaine hoefde. Dat het daarna klaar is?
Heel vreemd allemaal..
Enniewee.
Friet met snacks was ons avondmaal voor Tweede Kerstdag en dat was helemaal prima voor ons.
Ik ontsmette de toiletten en deurknoppen nog maar eens extra en dat was het.
Ook deed ik een online boodschappenbestelling die mijn lieve BBF voor ons zou ophalen..zó lief!
Voor de zekerheid lieten O’tje, Grote Zoon en ik ons gisteren ook maar testen. Inmiddels heb ik er een hobby bij: teststokje snuiven.
Want ja, hier wordt af en toe bést wel gehoest en geniest. Dus wachten we maar weer af.
En daarna wil ik gewoon weer normaal door het leven.
Weer naar buiten enzo.
En vooral bij de liefsten op bezoek..
Vandaag vlucht ik mijn huisje maar stiekem in denk ik.
Even lekker me-time.
Beetje freubelen, muziekje aan.
Dat.
Hoe was jullie Kerst?
Wat een ellende dat testen… Je maakt er wel wat van, past je aan en respect voor de veerkracht van de kinderen!!!
Ik was 1 december positief getest en was best geschrokken. Milde klachten (ik knijp in mijn handjes!) gehad alleen die vermoeidheid… nu 4 weken verder is dat wat de erfenis is van ’tante Corrie’ (want ik kan het woord niet meer horen…) (ik wil echt niemand beledigen hiermee!!!)
Hopelijk zijn jullie alle 3 verder negatief getest en sluiten jullie het jaar daardoor positief af!
Oh wat een lieve reactie, dank je wel. We proberen er maar iets van te maken, ook al hadden we het graag anders gezien of gedaan…ook aan de uitslag is niks te veranderen. We nemen het maar zoals het is. Hoe lastig het soms ook kan zijn.