Week 10 is het nu?
Geen idee. Ik ben de tel kwijt.
Gelukkig heb ik niet meer het gevoel dat ik “opgesloten” zit en niks kan/mag.
Behalve natuurlijk sushi eten met mijn Belgische BBF, want die gekke belsje ministertjes houden hun grenzen potdicht. Terwijl er geen kip meer aan de grens staat hoor. Maar wél een groot bord: tanken voor Nederlanders verboden. Al denk ik dat de eigenaar dat bord daar echt niet vrijwillig heeft neergezet en behóórlijk wat frankskes misloopt op deze manier.
Maar enniewee.
Waar zijn we gebleven.
Oh ja, mijn zwerfboekenblog, daar reageerd geen kip op dus dat doen we maar niet meer, dus blijf ik maar schrijven over ons dagelijkse geneuzel met mijn mannen hier.
Afgelopen dinsdag moést en zou ik naar het werk gaan en liet mijn kids met een knoop in mijn maag een paar uurtjes alleen thuis.
En dat was echt zo vreemd om weer op het werk te zijn.
Alsof ik er niet meer bij hoorde ofzo. De wereld draaide daar door, zonder mij erbij. Op afstand was ik er natuurlijk bij. Maar toch.
Met een raar gevoel ging ik weer naar mijn jongens.
Ook freubelde ik voor O’tje en mezelf wat kleurige mondkapjes en ben bést trots op het resultaat!
In het weekend waren de Grote Mannen “op geheime missie” en bakte ik voor het eerst pannekoeken in mijn nieuwe buitenkeukentje…
O’tje en B hadden een Lego-tent gemaakt en ondertussen reden de mannen het pad op met” de buit” van hun missie..
Een eigen brommer voor Grote Zoon! En wát een supermooie!
Het was Hemelvaart dus had Paul wat extra dagen vrij en hoefden we een keer niet aan huiswerk te denken!
Zó fijn.
De mannen sliepen een nachtje in de tent en Paul kwam er al vrij snel achter dat het luchtbed écht lek was.. die sliep niet veel dus..
We klusten natuurlijk flink aan het PeperkoekHuis en het inzetten van het kleine raam ging prima!
Het grotere raam erin zetten, daar sliep ik een nacht slecht van, maar ging uiteindelijk heel goed!
En vrij makkelijk omdat we dat zware raam op pallets hadden gezet.
Tóp idee van die Paulus!
De jongens helpen natuurlijk af en toe mee, dingen aangeven, helpen tillen, timmeren.
Dat kunnen ze prima.
Toen er een raam in zát speelden ze opeens “Mac Donalds”.
Haha. Zó inventief!
En na een paar dagen keihard pezen was dit het eindresultaat!
Ik was dan ook érg benieuwd hoeveel stappen deze meid had gezet vandaag…
Niet gek dus dat ik hélemaal gesloopt was!
Ik was zó moe dat het opwarmen van de diepvries-Chinees niet eens meer lukte joh.
Jeetje!
Beentjes omhoog dus en verder even níks meer!