Op de een of andere manier zijn mijn woensdagen áltijd baggerdagen. Dan lukt niet en is iedereen boos op elkaar. Grote Zoon heeft het ook grúwelijk zwaar en mist zijn klasgenootjes vreselijk. Het was dan ook fijn om even ‘s avonds samen een wandelingetje te maken..
Donderdag kwam de ware keukenprinses nog eens in me naar boven en maakte ik dit lekkers…
Vrijdag wilden de jongens persé het zwembad opzetten. Dat mocht, maar dan moesten ze het wél zelf doen.. en terwijl ik me bezighield met een naar binnen gevlogen vogel, werd er buiten een mooi team gevormd en stond ik met open mond te kijken wat zich daar afspeelde..
Ik vond het prachtig om te zien hoe Grote Zoon de leiding nam en preciés wist hoe alles moest. Toen ik me omdraaide was zelfs al het trapje in elkaar gezet. Zonder boekje. En ik weet nog hoe ik vorig jaar daar zelf enórm mee zat te prutsen om het klaar te krijgen. Zo mooi…
En ja. Natuurlijk heb ik ze wel een beetje geholpen… tja en toen duurde het wachten natuurlijk érg lang….
En geloof me. Het water was freezing, maar dat boeide hun niks. Zwemmen , dat is wat ze wilden! Intussen liep de buitentemperatuur al aardig op dus dat was het probleem niet…
Vrijdagavond werd er een steiger gebouwd voor het hoge-huisjes-werk zeg maar…
Intussen werd Paul zijn oog dikker en dikker. Het was dan ook geen verrassing dat hij zaterdagmorgen met de huisartsenpost aan de lijn hing en ik een uur later oogdruppels op kon halen..
Toch werkten we verder aan het huisje en zakte de klusmoed ons weer een beetje in de schoenen. Bij mij althans. Ik blijf hopen dat het goed gaat komen..🤞
Intussen ploensten de jongens er heerlijk op los en werd de steiger gebruikt als zonneplekje…
Ik vermaakte me intussen met freezen. Ook leuk om eens te doen!
De thermometer liet intussen waanzinnige temperaturen zien!
‘s Avonds zaten we weer met z’n allen klaar voor de nieuwe aflevering van Legomasters! Echt zó tof weer!!
Daarna vielen we doodmoe in slaap…