Hopsaaa. Dat was de zevende week in Lockdown. Of intelligente lockdown. Waar we eigenlijk bést nog wel wát kunnen/mogen.
Maandag was het Koningsdag en behalve oranje koeken eten, deden we er verder niks mee.
Woensdagochtend had ik weer een date met de tandarts, want mijn niet-doorgekomen-maar-wél-duwende-verstandskies maakte mij niet blij. Het was gevoelig en ik kon niet meer bijten.. Een antibioticakuurtje was het resultaat van mijn bezoekje. Hopen dat het wat helpt…
Donderdagmiddag deden we een poging om naar de milieustraat te gaan met onze puinzooi. In de hoop dat de giga files nu minder zouden zijn en iedereen zijn meuk al gedumpt had. En dat wás gelukkig zo! Heerlijk opgeruimd zo!
Donderdagavond maakten we een familie-ritje in Paul zijn nieuwe auto en kwamen we uit bij súpergave kunstzuilen… ik raakte in gesprek met een kunstenaar die aan het werk was. Supermooi om zijn verhaal te horen en mooie plaatjes geschoten..
1 mei. De dag van de arbeid in België. 2 kinderen mèt huiswerk en eentje zonder. Apart weer..
Maar goed. Ze werkten allerdrie voor school dus.. Grote Zoon sprak na ruim 7 weken éindelijk zijn juf en klasgenootjes. Hoezeéé!! Hij was Zó blij!
Vrijdagavond ging ik voor het eerst bij mijn liefste collega op bezoek. Voor het eerst bijkletsen in 7 weken! We hadden zóveel te vertellen. Ik heb Zó genoten van mijn me-time buitenshuis..
Zaterdag werkten we weer aan ProjectPeperkoekhuis én snoeiden we flink aan de grote haag…Zó fijn!
Zondagochtend bezorgde de buurman ons een grote container om al ons groenafval in kwijt te kunnen. Tja. En toen gingen we los en binnen No time hadden we de 10 kuub gevuld! Alles is weer zo netjes bijgewerkt. Zó fijn! De tuin is weer heerlijk ontploft en mooi van kleur. Zó heerlijk!
Ook konden we al een beetje de hoogte in werken met het Peperkoekhuis. En jeetje. Ik durf weer een beetje te hopen en dromen…
