En toen was het alweer vrijdag. Gek hoe langzaam en toch snel zo’n week voorbij gaat…
Het zijn gekke dagen/tijden en de onrust in mijn hoofd blijft. Ik ben constant bezig met de kinderen en alles in en rondom huis. Maar van de andere kant probeer ik juist ook heel bewust te genieten van de momenten die extra veel samenzijn. Maar even tijd voor mezelf heb ik niet. En dat is wat ik mis denk ik. Maar ook weer niet. Dubbel allemaal.
Van de ene kant wil ik niks missen van wat er gaande is en hoe alle zorgers en verzorgers zich inzetten en hoe dat nare virus zich als een razende door ons land verspreid. Aan de andere kant wil ik me juist hartstikke afsluiten van al die prikkels.. En ben ik blij en trots dat de gemeente hier besloot dat de markt bijvoorbeeld is afgelast, want als ik dan zie dat er in Amsterdam massaal mensen shoppen op de markt, dan maakt me dat verdrietig. Verdrietig dat die burgemeester een enorme plank voor zijn kop heeft en begrijp ik niet dat Nederland niet dezelfde beslissing maakt als België.
Maar goed. Ik probeer te beslissen en doen wat goed voor ons is en neem geen of zo min mogelijk risico’s.
Vrijdag dus. Het huiswerk-ritme komt al aardig op gang al is het aardig aanpoten om kids op 3 verschillende niveaus te kunnen helpen. Maar geduld en op elkaar wachten moeten ze ook leren. Het welbevinden van de kinderen vind ik toch even net wat belangrijker. Ze zijn ook bang en krijgen ook mee wat er gaande is. Ik probeer ze toch van vanálles op de hoogte te houden om ze de ernst van de situatie te laten inzien… Gelúkkig snappen ze het echt goed..
En nu de zaadjes- en Mooshaof-tijd er weer aan zit te komen, duwde ik even snel wat aardappels in de grond die al pootjes hadden gekregen. Hopen dat ze zich vermeeerderen. Vorig jaar werkte dat bijzonder goed!
We schreven een kaartje voor een jarig klasgenootje van B en toen we bijna klaar waren besefte ik me pas dat we het kaartje helemaal niet konden brengen, want de grens is gesloten.. Dus stuurden we haar maar een filmpje van het kaartje en onze felicitaties.. Ja je moet wat he? Ze was er in elk geval súperblij mee. En daar gaat het om!
Ik moést vandaag even naar mijn werk. Daar gaven we het kantoorplantje wat water en vermaakten de jongens zich met het kopieerapparaat.
Kijk nou! Ik vind dit foto echt gewéldig! Die zou ik wel megagroot in mijn woonkamer willen!
Ik zag dat onze plaatselijke bloemenwinkel gratis cakemix uitdeelde voor het goede doel. Dus fietste ik even gauw op en neer om er eentje op te halen..
’s Avonds speelden de mannen een potje monopoly en had ik éven een momentje voor mezelf…en guess what?…ik viel in slaap……
Hou vol lieve mensen en zorg goed voor jezelf!
Laat je het me weten als ik iets voor je kan betekenen?💋