Tja. Ook hier kon het natuurlijk niet uitblijven; een blog over hét virus dat de hele wereld in zijn greep heeft.
Hoe hard werd er pas nog gegniffeld dat ik een klein voorraadje macaroni , knakworsten en nog wat meer had ingeslagen.
Tot gisteren. Toen werd er opeens vanalles ingeslagen hier in huis.
Paul was gisteren naar huis gestuurd om thuis te werken, dit omdat wij dichtbij Brabant wonen en hij veel contacten met klanten heeft..
Ik zal het nog lichtjes uitdrukken als ik zeg dat hij daar enórm van baalde. Het werkt voor geen meter natuurlijk, maar het is roeien met de riemen die je hebt zeg maar.
Dat er een paar uur later al een bezorger met een splinternieuwe printer aan onze deur stond, verzachtte het leed enigszins… het bedrijf probeert mee te denken en te helpen waar het kan.
B hoest eigenlijk al een paar dagen, dus besloten we gisteravond dat die vandaag maar thuisbleef…
Het verjaardagsfeestje van ons lieve schoonzusje hadden we gistermiddag al gecancelled. Ik wilde niet op mijn geweten dat er eventueel mensen aangestoken zouden worden door B zijn gehoest..
En toén hoorden we gisteravond laat het bericht dat vanaf volgende week alle scholen in België dichtgaan. Én de café’s, discotheken. Alles. Winkels blijven de hele week open behalve in het weekend. Eigenlijk blijven alleen de supermarkten en apotheken open. En wie kan thuiswerken moet dat doen.
Toen ikzelf vanmorgen al hoestend en met een verstopte neus wakker werd, besloot ik om mijn spullen op ‘t werk op te halen en van thuis uit te werken.
Niet dat ik ziek ben, ik zou er anders nooit voor thuisblijven. Maar in dit geval: wie thuis kan werken; doén, zeker met mijn geproest.
Het was nog éven afwachten hoe onze haat/liefde verhouding met onze vreselijke internet-verbinding zou zijn met 2 thuiswerkers, maar dat ging eigenlijk prima!
En bést fijn zo… na de plaspauze even gauw een wasje in en uit de machine halen. Ideaal!
Maar nee. Het lijkt ideaal, maar ik mis mijn collega’s en de leerlingen natuurlijk enórm. Je hebt elkaar toch nodig…
O’tje vroeg al dágen wanneer het eens droog zou zijn zodat hij éindelijk weer eens met de fiets naar school kon gaan. Tot vanmorgen….
En op de állerlaatste dag voor de superlange scholensluiting kon hij éindelijk op zijn fietske naar school…hij genóót!
En die B vermaakte zich eigenlijk prima vandaag.
Beetje mijn hulpje uithangen, Flodder kijken, wat extra lezen voor school, huiswerk van gisteren maken, tattoos plakken…
En kijk ‘m daar nu staan man. Binnenkort wordt ie 7.
Wáár is mijn baby gebleven?!?
Ok mensen. We gaan het allemaal meemaken. Blijf vooral rustig en let op elkaar en volg braaf alle richtlijnen. En nee, ik begrijp niet waarom alle landen om ons heen op slot gaan en NL gezellig doorsukkelt. We zullen wel die nuchtere Hollanders zijn. Maar of het slimme nuchtere Hollanders zijn?
Ow én hamster genoeg wc-papier….
STOP MET HAMSTERENNNNN…….
..!!!!!!!!!!