Een valentijnsdag vól verrassingen..

Ohhhhh! Gisteren was het Valentijnsdag en het was zó leuk!

Ik kocht voor mijn collega’s roosjes, gewoon omdat ze het elke dag met mij volhouden enzo.

Ik kocht overigens ook iets voor de poetsdame op het werk. Dat lijkt heel wat hoor, maar het waren vuilniszakken…. want dié waren op!

Collega M gaf ons allemaal een lief kedootje.

Én omdat het Valentijn was. Én omdat ze jarig was geweest…. Én omdat ze waarschijnlijk vond dat onze rimpelhoofden wel een boost konden gebruiken..😂

Maar superlief was het zeker!💋

En omdat ik wat roosjes over had, was het idee voor een Love-box al snel geboren. Een lege suikerdoos werd omgetoverd en met die doos én de roosjes gingen langs de klassen om uitleg te geven. Het Valentijns-promotie-team was er klaar voor!


De leerlingen mochten dus op 1 naam op een briefje schrijven van iemand aan wie ze graag (anoniem) een roos wilden geven…

Haha en toén gingen opeens alle puberhormonen een eigen leven leiden. Zó leuk om te zien!
Ze vonden het allemaal zó spannend!

Toen de inlever-tijd voorbij was en ik de doos opende om te checken of we nog roosjes bij moesten kopen smolt mijn hart toch even… 40 kaartjes zaten erin…! Dat hadden we nooit verwacht. Zó lief.
Maar nóg liever waren de brieven die erin gestopt waren….. Té lief!

En dan een leerling die naar de docent zegt: mag ik ook een roosbriefje voor een ander meisje invullen, want ze kijkt áltijd zo verdrietig… echt. ❤️❤️

Of die brief van dat meisje naar haar beste vriendin. Zó enórm lief dit!

Er werden gauw nog roosjes bijgekocht en toen kwam het spannendste gedeelte natuurlijk. Wie kreeg er een roos? Zo ja: VAN WIE WAS DIE DAN?!?

Gewéldig was dit!

Ik dacht dat het daarna wel klaar was, maar toen kwamen er nog een paar leerlingen naar me toe met een gekregen roos, die ze weer aan iemand wilden geven. Of ik dat wilde doen….en vooral niét zeggen van wie die roos was…

Maar nee. Het was nóg niet klaar met de liefde hoor…

Ik haastte me snel naar het belsje schooltje om de jongens op te halen.
De dag ervoor was het nog even last-minute kaartenproductie voor B en O.

Grote Zoon had iets gekocht..

En terwijl ik dus nog even in de auto aan het wachten was op het grut, kwam D aanlopen met een tasje wat ik natuurlijk metéén herkende….

ohhhhhhhhhh sushiiiiiiiiiii!!!!

Zó lief: ze had gewoon wat sushi voor me meegebracht toen ik als reactie op haar Fb had gezet: stop stiekem wat in een servetje voor me? Echt Zó lief…❤️

B gaf zijn kaarten gewoon op het schoolplein aan zijn Valentijntjes, maar voor die andere 2 mocht ik na school nog even langs wat brievenbussen rijden…

En opeens wist die O’tje mij te verbazen… mag ik ook aanbellen en de brief geven? vroeg hij

ja tuurlijk mag dat!

En daar ging ie…..

Kijk nou toch! Hoé lief is dat? Het meisje (én haar mama) waren helemaal flabbergasted…

Deze dag werd nog even prachtig afgesloten met 3 verse eitjes van de kippetjes..

Ik had een tópdag!

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *