Ok. Het was vorige week zaterdag. Éindelijk een weekend zonder de we-moeten-naar-de-voetbal-rush, toen ik om 7.30 uur wakker werd van een hoop gestommel beneden….
Toen ik de deur opende, zag ik wat ik al vermoedde…. de hele woonkamer lag overhoop. Vanuit mijn rechterooghoek zag ik al een kerstboom staan en een hoop dozen met de nodige kerstmeuk…
En noem me maar raar, maar ik word daar dus altijd instant chagrijnig van.
Dus deed ik de deur weer dicht en kroop ik weer terug in mijn bed.
Ja echt. Het liefst zou ik gewoon doen alsof kerst er niet is. Dat kerst voorbij is en ik zeg: oh neee, wat jámmer zeg: ben ik toch vergeten om de boom te zetten!…
“Vroeger” moesten we dan ook nog altijd op pad voor dé perfecte kerstboom. En voordat ie dan eindelijk in die kerstboomvoet stond, zat ik, met mijn armen onder de uitslag en mijn handen vol met hars, chagerijnig te mokken op de bank. Of op de wc. Whatever..
Maar ja, die Paulus kent me dus ook al wat langer dan vandaag dus die begint gewoon, want ja, anders gebeurt t niet hè?
Tegenwoordig hebben we een nepboom. Ehh 2 dus. Wat een luxe!
Maar dat klotige gevoel blijft. Maar na een tijdje zet ik mezelf er maar overheen en begin ik toch maar mee te helpen. En als het dan klaar is vind ik het ook écht heel knus en gezellig met al die vrolijke lichtjes!
Maar tegelijkertijd bekruipt me dat gevoel van onrust. Wát doen we met kerst dit jaar? En bovenal: wat doen we dit jaar met Nieuwjaar?!?
De kerstdagen brengen we thuis en bij onze moedertjes door. En dat is ook écht fijn en in balans ook. En ik besef me altijd weer héél bewust dat dit zéér kostbaar en vooral mijn meest dierbaren om me heen zijn….
Maar dan Nieuwjaar. Dat is bij ons eigenlijk ook elk jaar hetzelfde eigenlijk..
Paul haalt altijd vuurwerk, die dag gaan we naar ons jarige neefje, blijven daar tot een uur of wat en gaan dan naar huis, wensen elkaar Gelukkig Nieuwjaar, vervolgens schieten de mannen wat geld de lucht in, duwen we ons vol met veel te veel lekkers, kijken tv en gaan daarna naar bed..
Dat dus..
En weet je? Éigenlijk vind ik dat tegelijkertijd reteknus allemaal en heb ik het liefst júist mijn állerliefsten om me heen op dat moment.. Dus wat loop ik nou toch weer te zeiken?
Maar wáárom bekruipt me toch élk jaar dat gevoel, dat het zo saai is?!
Maar wát dan?
Naar een méga Newyear-party?zónder kinderen? No way!
Bij vrienden? Ikweetniet. Meestal doen die ook altijd al járen hetzelfde riedeltje met dezelfde mensen om hen heen.. en ja, we bleven ook wel eens bij het jarige neefje hangen. Maar na een paar uur dezelfde herrie om me heen ben ik daar ook wel klaar mee. Maar dat jaar, wanneer je allemaal eigenlijk heel verdrietig bent, was dat perfect en nodig vooral..
Maar misschien moeten we een leuke activiteit verzinnen om te doen? Een spel?
Of misschien moet ik me gewoon eens een jaar volgieten met alcohol in plaats van cola-light? Is dát het dan?
Geen idee…
Wat doe jij met je gezin met Oud & Nieuw?
Laat het me weten! Misschien krijg ik wel de leukste ideeën! Tips zijn van harte welkom!
Ik ben ook geen kerstmens… slaan we de boom over dan ben ik happy! Maar manlief en de kinderen denken er anders over. Compromis: het ene jaar de voom vroeg en het volgende jaar laat.
Met oud en nieuw blijven we gezellig thuis.. voor de hond.. die trekt het vuurwerk niet. Manlief en ik genieten van de radio op tv.. eten hapjes (ipv diner) en evt kaasfondue. Natuurlijk heb ik ook oliebollen en champagne .Kinderen liepen vroeger in en uit. Tegenwoordig (zijn 21&23) is het een verrassing. Wij vermaken ons prima!
Je vindt vanzelf een balans 😉
Toch wens ik jullie heerlijke dagen en alle goeds voor komende jaar 😘