Alles in verleden tijd…

BÁM!!!
En zo sta je opeens weer keihard met twee voeten op de grond…

Godverdomme. Je bent er gewoon niet meer. Ik kan het niet bevatten. We waren gewoon van dezelfde leeftijd…

Ik kende je gewoon al mijn héle leven. Je woonde in os durp. In het straatje van mijn omaatje en daar speelden we soms met elkaar. Nu ik erover nadenk heb je áltijd als een rode draad door mijn leven gelopen. Eerst gewoon als bekende oet os durp, later van school, daarna zagen we ons bij het uitgaan, én later als vriendin van mijn broers beste vriend. We zagen elkaar een paar keer per jaar op verjaardagen, waren allebei jongensmama’s van mannetjes van dezelfde leeftijd en troffen elkaar élk jaar mit de vastelaovend wel ergens.

Ik kon heerlijk met je praten over onze jongens en over de verschillende leuke creatieve ideeën die we allebei hadden. Jij begreep mijn ” passie voor stippen”, én maakte me dólblij met een hele set stippenstickers…

We kwamen elkaar een keer toevallig tegen bij Kitskesberg, de jongens speelden samen en hadden we spontaan een súpergezellige middag..

Wat was ik trots op hoe je het állemaal dééd en runde met jouw mannetjes. Jij powervrouw, jij redde je wel..

Álles in verleden tijd.
Jij was…

Ik ben er gewoon naar van en kan het niet bevatten. Nóóit meer je spontane lach, nóóit meer samen een colaatje drinken met een zakje paprikachips op de dinsdigmurge biej de Sirk…

Nooit meer…

Lieve Kim, ik ga je zo missen…💫