Gisteren was oma Coosje jarig en zondag gingen we naar haar toe om haar 70e verjaardag te vieren.
Ik wilde graag van die gebedsvlaggetjes voor haar kopen en kreeg zatermiddag om 16 uur dé tip waar ze deze zouden verkopen. Dus sprongen Grote Zoon en ik gauw in de auto op weg naar E.A.R.T. H
Een mégagrote winkel vol met edelstenen, mineralen en zóveel meer! We hebben echt onze ogen uitgekeken daar en verbaasden onder over het aantal mensen dat er liep en vroegen ons af hoe dat allemaal werkt met die stenen enzo. Sommige mensen liepen er met hele lijstjes rond..
Enniewee. Daar gaan we zéker nog eens naartoe. We hebben nog láng niet alles gezien daar.
Oké. Zondag gingen we dus met ons kedootje naar oma en graaiden thuis nog gauw even in het cijferkaarsenbakje (goed scrabblewoord trouwens )voor een 7 en een 0.
We zongen voor haar en kwamen erachter dat ze zélf blijkbaar óók al op zoek was geweest naar zulk soort vlaggetjes! Ze was er helemaal blij mee dus !
We smikkelden lekker van de soesjestoren en even later mochten de kinderen zich ongans meppen op de Unicorn-pinâta. Zó leuk!
Spontaan werd er bedacht om met z’n allen naar Atlantis te gaan eten. Jippieeee!
Gelukkig was er nog plek!
En ik kón het natuurlijk niet laten om haar te laten verrassen met een beetje vuurwerk… áltijd leuk toch!
We aten onze buikjes weer heerlijk rond en gingen daarna naar huis.
Wát een heerlijke feestdag was dit!
Vanmorgen om 11 uur trommelde ik het grut hun bed maar eens uit. Wetende dat oMariet al de hele morgen zat te wachten op haar logeerdate…
Dus hóp, zó vanuit bed op naar Remunj. Oma stond B al op te wachten. Zó lief! Ze hadden er allebei súperveel zin in…
We aten er even een broodje en raceten daarna door naar Weert. Om 13.30 moesten we namelijk bij de bioscoop zijn. En gierig als ik ben, kocht ik van te voren wat lekkers en hoefde ik dus niet de hoofdprijs in de bioscoop te betalen.. (ben ik de enige die dat doet?!)
We gingen naar The Lion King en die was zooooooo mooi en leuk. Écht een dikke vette aanrader. Zéker naartoe gaan dus! Voor kinderen maar zéker ook voor volwassenen!
Toen de film afgelopen was mocht ik, na 10 jaar, éindelijk nieuwe gehoortoestellen uitproberen. En ja, dat is écht wennen. Ik hoor zelfs de sliertjes van het vliegengordijn ritselen. Maar dat moest even harder afgesteld blijven zei de expert…
Ik hoor mensen fluisteren en hoor vogeltjes en geluiden die ik nooit eerder hoorde. Bizar!
Eenmaal thuis mocht ik even kappertje spelen voor O’tje en is hij ook weer een beetje toonbaar!
Na het eten speelden we nog een potje rummikub en is het zó leuk om te zien hoe bijdehand de jongens in dit spel worden….
Het was weer een fijne dag.
HAKUNA MATATA!