Vandaag was zo’n dag.
Dat ik om half 12, tijdens het opruimen van de koningsdagmeuk (ja echt, nu al..) schrik, omdat ik de jongens uit school moet halen!
En dat ik buiten kom, de lege parkeerplek van mijn auto zie, en denk: kák! De auto is bij de garage. Als een idioot naar de garage snelwandelen (dat moet trouwens maf hebben uitgezien) en dan onderweg ook nog een volle laag krijg, van een auto die langsrijdt door die diepe plas.
Dat dus. Echt tóp man!
En ik wílde mijn paraplu woedend achter die auto aansmijten. Maar nee. Ik deed het niet. Want ik voelde me goed én droeg roze lippenstift. Dat dus.
Ik haalde de mannen en een vriendje uit school en hing de mini-saucijzen-moeder uit.
De ridders vermaakten zich prima en waren blij dat ze lekker naar buiten konden.
Het grotere grut verveelde zich kapót (standaard uitspraak als ze niet op de ps4, tv of tablet mogen) en trok de lego uit de kelder. Wat uiteindelijk dus een 4-koppig lego team werd. Zó leuk!
Paul en ik hadden weer een pokebowl-dagje en de jongens verorberden een bak lasagne..
Na het eten scheen de zon en het voorstel om te fietsen vonden de jongens súper. Maar voordat alle bandjes opgepompt waren en we goed en wel klaarstonden, stonden er donkere wolken aan de lucht.
Dus bleven we maar richting de blauwe lucht fietsen. En dat werkte!
En we zagen ooievaars op hun nest. Zó bijzonder.. en gewoon bij ons om de hoek!
We fietsten en fietsten.. slingerend tussen de modderplassen door..
Tot O’tje met twee voeten in de modder stilstond.
Mét zijn nieuwe sneakers…
Éven dacht ik dat hij in huilen zou uitbarsten , maar gelukkig niet. Maar daarna was het natuurlijk een feest om juist dóór de plassen te fietsen…
Bij thuiskomst konden ze zich buiten ontdoen van hun modderkleren en linea recta onder de douche! En ik gooide de kleren maar meteen in de wasmachine. Hopelijk is het nog schoon te krijgen.
De kinderen waren dat uiteindelijk wel weer!
Wat een heerlijke spontane afsluiting van deze woensdag!❤️