Over de Marie Kondo in mij..

Wie had dát gedacht?

Dat ik zomaar de laatste dag van mijn vakantie de opruimkriebels kreeg!
Niet dat ik me dat twee weken eerder bedacht he?
Nee joh.
Gewoon de állerlaatste dag!

De Marie Kondo in mij is verschenen/herrezen of whatever.
Ik hoefde maar 10 minuutjes van haar Netflix-serie te zien en ik was verkocht.

Ik hoéf toch zeker niet te janken bij het wegdoen van spullen?
Soms ben ik zelf té snel en makkelijk in het wegdoen van spullen… maar dan moet je het wél doen, dat opruimen.

En dat dééd ik.
En gelukkig lieten de mannen me gewoon mijn gang gaan.
Spullen die van hen zijn legde ik aan de kant zodat ze dit zelf konden uitzoeken, maar mijn meuk ging weg.

Echt.
Ik was er helemaal klaar mee!

Ik werkte me een slag in de rondte en was van 10-18 uur druk in de weer.
Met als eindresultaat: 2 vuilniszakken wat rechtstreeks de kliko in kan.
En 3 vuilniszakken vol met laarzen, schoenen, sjaaltjes, tassen, kettingen, riemen.
Alles.
Wég ermee!

Ik begon in de kast op onze slaapkamer.

En kijk wat een verschil!
Dit was de inloopkast VOOR:

En dit is NA!

Woeiiii.
Ja ík word daar blij van ja.
En ik kwam zelfs wat weggestopte sintkedootjes tegen die ik vorig jaar ooit kocht…😇

Daarna was de gang aan de beurt…

VOOR:

NA!

Ja man, wát een bende was dat daar he?
Mandje hier, tas daar, wasmand enz… maar zie hierboven het eindresultaat!

En tadááá!
Daar is dat leuke bruine kastje weer, dat was zó volgestapeld met zooi dat je ‘t bijna niet meer zag….

Geen gejank hier hoor, maar écht.
Met sommige dingen moest ik toch echt wel even slikken hoor.

Mijn o-zo-geliefde maruti’s.
Ik zoú ze misschien nog als “werkschoenen” kunnen gebruiken?
Maar nee: wég ermee!

Oh én mijn Oilily sjaaltjes!
Daar moest ik ook even bij slikken.
Gelukkig hebben ze een hele leuke nieuwe eigenaresse gevonden die er héle leuke dingetjes van gaat maken!
En dat is fijn en zo doet afscheid nemen minder pijn..

Ook ging mijn nooit-afgemaakte schilderij uit 1995 weg.
De afplaktape was gewoon helemaal vergeeld en plakte al niet meer… en afmaken ga ik het al helemaal niet meer.

En verhip!
Ik vond ook mijn o-zo schattige stippentasje terug!
En die gaat zéker niet weg!
Nee man.
Stippen blijven.
Altijd!

Ik gooide af en toe een foto op Facebook en instagram over de losgebarsten opruimwoede in mij.
En zo ook een fotooke van mijn teensokken die ook wegmochten.
En wat denk je ?
Er werd bijna gevochten om die dingen! Hahaha.
Wérkelijk waar.. maar gelukkig krijgen ze nu ook nieuwe voetjes om verder mee door het leven te gaan!

En B gaf zich helemaal aan het teruggevonden leesplankje met lettertjes…!
Zó leuk!

En nee.
Ik ben nog láng niet klaar hoor!
En straks gaat het moeilijkste nog komen: dat het opgeruimd blijft!

Maar voor nu ben ik trots op mezelf.

Ze zeggen toch altijd: een opgeruimd huis is een opgeruimd hoofd.
En zo werkt het écht.

Éindelijk voel ik me een stuk beter en heb ik weer energie om dingen te doen!

Dubbele winst dus!