Donderdag moesten we een beetje lang wachten voor de schoolpoort en dit leverde dit vrolijke plaatje op
…
Vrijdag gingen we gezellig eten bij oma Coosje en deden we een spelletje..
’s avonds zette O’tje alvast zijn schoen want er waren blijkbaar al kinderen in zijn klas die wél al wat in hun schoen hadden gekregen!
WTF?!?
Die knakker is toch nog heulemaal niet in het land?!?
Het Sinterklaasjournaal was nog niet eens eens begonnen!
Maar Enniewee.
In belsj komt die knakker dus zomaar uit het niets.
Niet met boot of whatever.
Heul raar allemaal.
Maar goed.
Erg verwarrend ook en niét alleen voor de kinderen.
En joh.
Ik krijg daar ook enoóme stress van.
En nèt zoals elk jaar verrast die sinttijd me weer hélemaal.
Nul voorbereiding.
Niks.
Met mijn hoofd zit ik nog ergens in maart ofzo…
Maar goed.
Het zal wel weer goedkomen dit jaar….
Zaterdag had ik éindelijk weer eens een date met mijn lieve Aussie in Amsterdam.
En ook dáár hebben we inmiddels een soort ritueel in: zij voelt zich die bewuste dag een beetje ziekjes en ik heb áltijd pech met de treinreis.
Iets met een bus en werkzaamheden enzo..
Vaste prik is ook ons sushi-gesmikkel en intussen hebben we ook al een paar keer een filmpje gepakt in de bioscoop.
Dit keer :A Star is Born…
tja.
En daar zaten we met zijn tweetjes lekker te brullen…
Zondag was mijn liefste lief jarig en werd hij verwend met een overdosis chocolade.
’s Middags kwam er nog wat bezoek en luisterden we op de achtergrond naar de opening van het vastelaovesseizoen in Maastricht. Héérlijk!