Wow!
Gisteren was het gewoon weer één groot feest hier!
6 kids en ik als animatieteam..
Dus trok ik de onlangs aangeschafte potten lijm, scheerschuim, lenzenvloeistof en glitters uit de kast en gingen we aan de slag!
Tja en slijm maken blíjft altijd leuk!
Behálve als iemand zijn bal slijm per ongeluk (2x) op een badhanddoek legt.. dat krijg je er dus niet zomaar uitgepulkt!
Maar een uurtje weken in bad deed d’n doek wonderen..
Enniewee.
De kinders werden even gevoederd en er kon weer verder gespeeld worden!
Toen iedereen weer naar huis was, haalden we de auto weer op.
Gek he?
Hoe onthand je je kunt voelen zonder auto.
Ik heb dat écht.
Niet even ergens naartoe gaan ofzo.
Ja veel dingen zouden bést met de fiets kunnen, maar strandjes of zwemplekjes zijn toch net wat te ver weg dan.
En dat kleinste setje beentjes van de familie kunnen die afstand weer niet aan..
Goed.
Auto weer gehaald dus en daarna gauw het zwembad ingedoken want oéf het wás me ineens héét!
Na mijn culinaire kookkunsten ik mikte wat friet en kroketten in d’n Airfryer,
,toen de plantjes water hadden gekregen, de Pokémon kaarten gecheckt eniedereen uitgeblust achter zijn scherm hing, haalde ik mijn verfjes en gevonden steen tevoorschijn en ging ik aan ” de stip”.
Zó fijn is dit.
Gewoon even hélemaal niks doen, moeten en denken.
Héérlijk!
En ik ben écht heel blij met dit vrolijke resultaat! Woeii
Het was een zalige dag…
UPDATE:
Ik werd vanmiddag door een meneer van de gemeente gebeld over mijn “glas-in-de-speeltuin-klacht” en hij meldde mij dat er meteen iemand naartoe was om het op te ruimen.
Kijk dát is een superpluim waard!!👍