Bohhhh dat uurtje korter slapen, dáár hadden ze met het plannen het voetbalmatchke vanmorgen geen rekening mee gehouden.
Dus hóp, stonden we om 9.10 uur al op de parking te wachten op de rest. 8.10 uur eigenlijk dus…
Gottegot.
Het leven van een voetbalmoeder gaat niet over rozen nee.
Maar goed, die O’tje heeft in korte tijd dus een leuk potje voetbal leren spelen daar en dat is súperleuk om te zien.
Hoe hij is gegroeid.
In centimeters én in zelfvertrouwen. Zó mooi!
We stonden daar in een heerlijk ochtendzonnetje dus een straf was het niet!
Én we waren weer lekker op tijd terug. Dat was mooi meegenomen.
Eenmaal thuis gauw aan de strijk zodat ik daarna lekker met de mannetjes in de hangmat kon schommelen.
Ohhh wat heb ik dit gemist!
Heerlijk met onze blote voetjes en en snoetjes in de zon.
Héérlijk.
En dat O’tje elke keer roept: wat fluiten die vogeltjes toch hard he mam!
De buurjongen kwam spelen en ze hebben zich prima samen vermaakt, terwijl ik mijn schuurtje uitmestte..
Samen hebben we (tot nu toe) alle moestuintjes klaar.
Súperleuk om te doen, elk jaar weer!
Dit was er weer ene.
Zo’n super-heerlijke-rielekste zondag.
Mogen er álsjeblieft nog ontelbaar veel van deze volgen?
Love it!