Jaaroverzicht: 2017 in het "kort"..

Ja jeetje.
En zomaar ineens zijn we al op de laatste dag van dit jaar beland…hóóg tijd om een samenvatting van 2017 te maken!
Altijd leuk, want ik verbaas me elk jaar weer hoeveel je weer “vergeet”.. even gezellig herinneringen ophalen dus!
In januari werd onze oudste zoon alweer 9.
Het gaat echt zó snel..
Dus stopte ik al mijn creatieve uitspattingen in zijn o-zo-gewenste minecraft-taart.
Kind blij, ik blij.

Ook kregen we een flink pak sneeuw en brachten lekker veel tijd buiten door.
Zó heerlijk!
In februari vierden we natuurlijk weer vastelaovend alsof ons leven ervan afhing. Ik althans…
Hélemaal mijn dingetje als rasecht Limburgs maedje
In maart werd ons kleinste mupke alweer 4!
Geen idee waar ik in de tussentijd was, hij werd immers pas vorige week geboren..
Zijn liefste vriendjes (en vriendinnetjes) kwamen op zijn piratenfeestje.
En dat was zó leuk!
Ook kwam daar zomaar ineens de állerallerleukste baan op mijn pad en ben ik daar nog steeds súperblij mee!
Maar had ik ook dikke vette pech met mijn autooke en moest ik op zoek naar een andere…
In april vonden we eindelijk het perfecte autooke voor me en begon het heerlijk weer te worden buiten.
Buitenzijn, dat vinden wij zó fijn…
In mei hadden we opeens een voetballertje in huis, werden we trotse baasjes van Polka en de dotties, ging Grote Zoon op bosklas én vierden we de 68e verjaardag van opa Bert..
In juni vierden we vaderdag en brachten we heel wat uurtjes met veel vriendjes en vriendinnetjes in het zwembad en buiten door..

In juli had het grut zomaar ineens 2 maanden zomervakantie en begonnen wij met klussen aan het Peperkoekhuisje, wat me overigens een kreupele rug en hoop ellende opleverde..
Ook vierden we de verjaardag van oma Coosje én konden we weer in Het Paradijs zwemmen..
Ons huisje veranderde zomaar ineens in een halve kinderboerderij met alle kippen en kuikens.. en waren we opeens eigenaar van een heusch huiskuiken.. zó lief!
In de zeikende regen maakte ik mooie herinneringen met mijn mama bij André Rieu.
We hebben zó gelachen samen!
De kinderen en ik ontdekten het geocachen en waren hier dagen mee zoet.
Zó leuk!
In augustus deden we geloof ik alleen maar leuke dingen.de jongens gingen kanoën terwijl ik weer aan het werk was, we gingen naar Irrland, Dierenrijk én hadden de jongens KVW .
Ook mochten we konijntje Enzo in ons gezinnetje verwelkomen…zó lief!
Op de laatste dag van de vakantie brak O’tje zijn arm en jeetje wat zijn we ons kapot geschrokken toen..
In september mocht het grut éindelijk weer naar school, vierden we de 75e verjaardag van mijn moeder die pas 74 was…en maakten we met opa en oma wel 44 liter druivensap!
Ook huurden we een container en leefden ons een paar dagen hélemaal uit in onze tuin. We werkten zó hard en vergaten hierdoor zelfs de verjaardag van T.
Echt zó erg!
In oktober mocht het gips eindelijk weer van O’tje zijn arm,vierden we dierendag en Halloween, werd O’tje alweer 7 én moesten we helaas alweer afscheid nemen van onze lieve kleine Enzo..
In november verraste mijn lief ons zomaar met een weekendje weg en raakte mijn telefoonprovider helemaal van slag, maar oeh wat hádden wij dit even hard nodig zeg…
Ook was dit de maand dat we erachter kwamen dat we ’s nachts ongewenst bezoek van een hond kregen en waren er blijkbaar nog meer rovers op de kust.
Inmiddels is er helemaal niks meer van onze kinderboerderij over.
Zelfs het liefste huiskuiken is er niet meer.
Zoveel dierenverdriet allemaal..
Ook kwam onze Grote Zoon achter hét grote geheim van de Sint en kreeg ik spontane Sint-stress.
Net als ieder jaar eigenlijk..
In december kwam natuurlijk die Sinteknakker en werd het grut weer grúwelijk verwend.

Niet lang daarna werd de kerstboom tevoorschijn gehaald en was ons huisje een glimmende kerstbende..Grote Zoon en ik maakten mooie herinneringen bij The Lion King in Scheveningen en kon je lezen hoe onze kerst verliep en we zomaar ineens afscheid moesten nemen van opa Bert..

Dat was ons jaar 2017 zo even snel in vogelvlucht.
We maakten weer een hoop dingen mee afgelopen jaar, leuke, maar zeker ook droevige momenten.
Maar deze beide dingen horen helaas bij het leven..
Laten we voor 2018 afspreken dat we wat liever voor elkaar zijn, wat meer tijd voor elkaar nemen en vooral niet vergeten te genieten….