Dinsdag waren de 6 weken voorbij en werden we dus op 10-10-2017 om 10.10 uur in de gipskamer verwacht. Wat op zich best een beetje grappig was met al die tienen, maar des te meer omdat 10-10-2010 ik van O’tje uitgerekend was.
Maar goed.
Het gips mocht eraf, en het armpje was niet zo eng dun als de vorige keer.
Dit kwam omdat zijn gips nu ook wat korter was.
Geen tranen dus.
De armen zien er weer hetzelfde uit alleen had het gips-armpje nog zijn zomerkleurtje. Beláchelijk hoe bruin hij altijd is.
Heel duidelijk zichtbaar, maar na een lekkere douchebeurt en scrubsessie was er al een heel deel bruin verdwenen.
Toch maakte ik me nog zorgen over die scheur die 2 weken geleden nog duidelijk zichtbaar was, maar de dokter draaide en bewoog zijn arm in bepaalde hoeken.
En áls het van binnen nog niet goed was genezen, dan had hij écht nog pijn gehad tijdens die bewegingen.
Nou dat geloof ik dan maar..
Voordat we naar het ziekenhuis gingen mocht hij even met me mee naar het werk.
En kijk eens hoe braaf hij zit te kleuren…
Vandaag kwam vriendinnetje M bij B spelen.
Ze kunnen altijd zó lief samen spelen…
Grote zoon ging met een vriendje mee naar het bos en dat zag er ook reuze gezellig uit!
Daarna gauw koken en eten want vandaag mocht O’tje weer naar de voetbaltraining!
En ach.
Hij was zó heppie!
Kijk ‘m nou strálen!
Top, zoeë jonge botjes greuje nogal gauw en herstellen snel. Mer mêt aoj sleutelbeinkes doort det wat langer 😩
Es dich det zaes dan gluif ich det metein!