Over het ontbijtje, het bos en het Kuiken natuurlijk…

Zoals ik gisteren al schreef, leverde ik vanmorgen dus mijn tegoedbon in voor een ontbijtje van Grote Zoon en kijk eens wat een bordje vol vrolijkheid er voor mij stond!
2 gekookte eitjes erbij.
Té lief!
Mijn Grote Stoere Knappe Zoon!
Kleine B, ook wel Spiderman genoemd, lag heerlijk te keuvelen met ENZO. Zó lief!

Grote Zoon vroeg of we naar het bos konden gaan, om daar goeie takken voor een pijl en boog te zoeken.
Ik moest hem helaas teleurstellen, omdat ik ’t met mijn kreupele lijf en 3 kids in ’t bos niet aandurfde.
Gelukkig vonden we in de tuin ook teenentander en werd er flink gesneden en gezaagd.. en na een tijdje had ie gewoon een werkende pijl en boog..
knap hoor.

Opeens kwamen daar ons vriendje met zijn mama langs, om te vragen of Grote Zoon zin had om mee naar het bos te gaan!
Náh!
De twee andere koters stuiterden van enthousiasme.
En met haar erbij durfde ik het wel aan om tóch naar het bos te gaan.
Zo gezegd, zo gedaan en ik moet zeggen dat deze beweging me erg goed heeft gedaan! Gelukkig maar!
We hebben ook bést een stuk gelopen.
Takken voor katapulten gevonden én eikeltjes om mee te schieten.

Thuis zat kleine B een beetje te dreutelen en toen had hij zomaar ineens dit gemaakt! Bovenaan vastgemaakt met een loombandje.
Ik wist niet wat ik zag…
Wow wat knap!
Papa kwam thuis van zijn laatste werkdag voor de vakantie en smikkelden we van het avondeten.
We hadden allemaal natuurlijk verschríkkelijk veel honger gekregen van al dat gewandel!
Kleine B hing nog even de WaterKunstenaar uit én had toen zomaar ineens een kuiken op zijn hoofd zitten!
Het blijft grappig, zo’n huiskuiken…

Hopelijk kan ik vanavond weer een beetje normaal en vooral liggend slapen.
Ben namelijk hélemaal gesloopt van afgelopen nacht….
Truste alvast!