Over lunchen, gewassen ramen, duiven én strijkkralen…

Jeetje. Een héle week niks schrijven.
Dat kan écht niet. Kweet ut.
Zeker toen ik erachter kwam dat er dus écht mensen lezen wat ik hier schrijf.
Élke keer ben ik weer verrast. Zó leuk!
Dus ja, voor ál die trouwe lezertjes tik ik maar even een vers stukje.
Gisteravond stonden er hier dus al drie schoentjes bij het kacheltje. Jaja want Grote Zoon had een kindje op school en dié had zijn schoen dus gezet én had er snoep in gekregen. Dus ja: dát ga ik ook proberen! riep hij vol verwachting.
De twee andere mannetjes volgden gestaag hun Grote Broer, want heej: stél je voor dat hij er óók iets inkrijgt?! Dat kan nie he?
Goed. Er zat uiteraard niks  in vanmorgen.
Sint is gekkie Henkie namelijk niet.
Enniewee. Dat dus.
Vanmiddag lunchte ik bij MOOD met mijn collegaatjes en dat honing-noten-brood-met-brie was lekker. Lekker maar wat weinig, mag ik dat zeggen? Ja dat mag ik. Goed. Die lunch hadden we éigenlijk al voor de zomervakantie gepland, maar vandaag was het dan éindelijk zover. Gezellig!
Gelukkig had ik daarna nog éven een half uurtje tijd om wat Sint-schoen-stuff te scoren, want ik wéét dat het geen echte verrassing is dat Sinterklaas in november zijn intrede in ons landje doet, tóch lukt het hem elk jaar weer om mij even in een stress-momentje te krijgen.
Wát moeten we dit jaar nou weer? zucht ik dan tegen mijn lief.
Hieraan vooraf ging een vlaag van opruimwoede in de speelkelder en de kasten vol speelmeuk. Weg ermee! 
Afgelopen weekend maakte ik eens flink misbruik van mezelf want ik hád me toch een energie. Héérlijk! Zo waste ik de ramen. Binnen. Én buiten. Boven én beneden. Ja echt. 3 emmertjes zwart water kiepte ik weg. Te schandalig voor woorden. Echt waar.
Kom ik vandaag thuis, zie ik een afdruk van duivengestalte op de tuindeur. Gossie. Niet veel later hoorde ik een keiharde bonk én afdruk van duif nummer 2. Germ. De ramen zijn zó schoon dat ze er doorheen vliegen!
Mén!
Van een collega kreeg ik een hele grote pot strijkkralen. En hiermee maakten onze strijkkralenhartjes een sprongetje.
Ik ook blij want er zit súperveel roze tussen én ik mag weer kleurtjes uitzoeken. Ach ik word daar zo rielekst van. Moet je ook eens doen joh. #tipvandedag
O’tje verzon zelf wat om van de strijkkralen te maken. U mag raden wat het is. 
En let vooral op de kleine details. 
Nou ja, klein?! *kucht*

Eén antwoord op “Over lunchen, gewassen ramen, duiven én strijkkralen…”

  1. Een moeilijk raadsel hoor! De een hier dacht een koe en de ander het paard van Sinterklaas! En het is…….?.?

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *