Hoe ’t is?

Vrijdagmiddag namen mijn lief en ik verlof om éindelijk onze nieuwe bolide op te halen. 

Nadat onze andere wekenlang bij de garage stond en de monteur níks kon vinden waren we er hélemaal klaar mee. 

Het is een jaar geleden toen de ellende begon… Weet je nog met die Engel op zijn scootertje de dag voordat we op vakantie gingen?

Nou, zo stond ik dus nog vaker stil.

Echt. Niks. Grappigs. Aan.

Een auto moet gewoon rijden en niet elke maand in de garage staan…

We waren er hélemaal klaar mee maar zelfs tijdens ons allerlaatste ritje om ‘m in te ruilen liet hij ons in de steek. Ja dat wás me een gezellig middagje, ik zég ’t je…Goed.

Met pijn in ons hartje, maar wég ermee. En hopelijk zijn we nu van alle autozeik af!

Toen we onze mupkes bij opa en oma hadden opgehaald, namen die ons mee naar Hier . Lekker gegeten en de kindjes konden er héérlijk spelen!

En verder?
Dit weekend zouden er weer wat lieve mensen komen kamperen maar doordat er enkele ziek waren, hebben we het helaas afgeblazen…ontzéttend jammer, maar in september doen we gewoon een nieuwe poging!

Hoe is de situatie in de Mooshaof?

De aardbeien zijn op. Gisteren aten we óók de laatste kersen, maar we kunnen voorlopig nog heel veel rode besjes eten én erwten en boontjes !

Ik vind het toch zo leuk om de kinderen te laten zien dat erwten niet in potjes in de supermarkt groeien…

Goed.

Verder vieren de kiendjes vakantie én mogen ze lekker lang opblijven.. En zo zat ik gisteravond samen met Grote Zoon lekker te kleuren… Hij vond het zó leuk!

Nou dat was ’t wel. 

Geniet nog lekker van je weekend!