Over de zindelijkheidstas…

Ohhh dank jullie wel voor alle lieve, warme reakties gisteren . Echt superfijn!

Sinds een paar dagen hebben ze op ut belsje schooltje een “zindelijkheidstas” geïntroduceerd. Oh dát wil ik wel proberen! was mijn gedachte.

Het Mannetje doet een plas wanneer ik met hem naar t toilet ga en hij is dan heel trots enzo, maar t zelf aangeven dat er wat aan gaat komen, hó maar!

Dus vandaag overhandigde “juf janca” (aldus Het Mannetje) mij de vrolijk gekleurde tas. 

 Het Mannetje vond het helemaal leuk, want in die tas zit Jules, ken je Jules?

Da’s dat grappige ventje dat op die tas staat. 

 In de tas zitten mapjes met een instructieboek , een potjeskalender, wat puzzels, potjeslotto, kleurplaten, wat potjesboekjes én Jules natuurlijk .

Érg leuk allemaal.

 Zelfs grote broer vond het leuk!  
 Samen een plasje doen..

  

Samen een boekje lezen.. 
Samen met Jules Dora kijken…(hij moest ook een pet op net als Jules)  
 Na het douchen nog puzzels maken en lotto doen..

Hoe ’t vandaag ging?

Ehhhh.

Ik deed ‘m dus zijn luier uit en liet hem plassen voordat we naar de speeltuin gingen.

En daar gingen we.

Nog geen 15 minuten in de speeltuin en meneertje zat heel stiekem op zijn hurkjes in een speelhokje. Ik kon alleen zijn oogjes zien en die spraken boekdelen.

Heb je een natte broek? Vroeg ik

Nee,nee, nee! antwoordde het Mannetje

Ik wist genoeg en toen hij wijdbeens naar me toen kwam zag ik nog een andere verrassing in zijn broekspijp bengelen.

Dit is mijn leven als mama kon ik alleen maar denken, máár: ik hád een setje droge kleertjes bij me! Há!

Niet veel later huppelde hij weer vrolijk door de speeltuin.

Na een half uurtje liep hij alweer wijdbeens rond. Nee hè?!

Goed.

Daarna viel hij dus met natte broek in slaap in de auto en kon ik dus een kind met natte broek naar binnen dragen.

Kortom: ik slingerde een wasje aan en deed ’t kind weer een luier om…

Dat dus.

Wordt vervolgd…