En páts! Toen ik gisteravond in bed t laatste nieuws las over wat er in Parijs gebeurde kon ik niet meer slapen, en spatte mijn verjaardagsbubbel zó uiteen.
En dat werd niet minder toen om 3.15 ook nog eens een onbekend nr belde op de huistelefoon…
BÁM!
Met beide benen terug op aarde.
Zóveel mensen die iemand opeens moeten missen.zomaar….
Ik begrijp t niet. En het is zó eng dichtbij ..
Ik probeer me dan ook krampachtig in de sinterklaasbubbel te wurmen, maar dat misselijkmakende gevoel blijft.
We hadden echt wel fijne momenten hoor. En wat extra pak-ze-vast-knuffels met mijn moppies.
O’tje is hélemaal in de ban van de Sint.
Zo leuk, maar tegelijkertijd ook weer zó vermoeiend..
’s Middags heb ik samen met B een goeie dut gedaan. Ik kan echt uren naar m kijken, maar deed toch mijn ogen maar even dicht..
Er werd getekend,gezongen, intocht op tv gekeken, gesteengrild, en er werden schoentjes gezet..
Lieve Sinterklaas: mag ik alsjeblieft een nieuwe wereld in mijn schoen??
Ja lieve Linda zo is het leven! Geniet van de mooie dingen in het leven, dan krijg je kracht om al het negatieve te dragen . De weegschaal des levens moet in evenwicht blijven. Maar wat er nu gebeurd in de wereld is vreselijk!Laten wij nu maar proberen te genieten vd mooie decembermaand.xxx