Over deze trage woensdag..

Mijn vrije dagen vliegen normaal gesproken voorbij in een vingerknip, maar vandaag sloop deze traag als een slakje …

Vannacht hing ik aan de telefoon wegens een krijsende kleuter met oorpijn én een splinter in zijn voet..

Ik zou éigenlijk wel tot morgen wachten, maar oorpijn sucks.

Neussprayen én pijnstilling was t advies, meer konden zij ook niet doen.

Zo zielig.

Hij wilde de splinter er niet uit én geen zetpil…tja.. Zie dan maar eens aan je gewenste aantal slaapuren te komen.

Dus vond ik half 8 veuls te vroeg vanmorgen..

We zouden op verjaardagsvisite bij onze lieve kraamhulp gaan, maar wilden nog éven iets voor haar knutselen …

Alleen waren onze ideeën iéts te groot om dat “éventjes” te doen.

Dus peesden we keihard, De 7-jarige en ik…

Hij strijkkraalde?!  ehh maakte een schattig sieradendoosje.. 

   
En ik leefde me uit op een theepotje.. 

   Er werd nog wat gespeeld, thuis aten we poffertjes en gooide ik de twee jongsten hun bed in.

Helemaal moe en huilerig.

   
Ja hij wilde nog graag wat drinken ja.

Maar wat voelde t rottig om er stiekem een paracetamolletje in op te lossen..

Ik, de domme faalmoeder. Dat ik dáár niet zelf eerder aan gedacht had! 

Het werkte.hij sliep úren en klaagde minder tot niet meer over zijn oortje..

De splinter zit nog steeds in zijn voet trouwens..

Een sodabadje, likdoornpleister én trekzalf.hij blijft zitten waar hij zit!

 ..en ernaar kijken mag al helemáál niet! Hmm

We bakten nog cakejes, besmeerden die met een laagje chocopasta en strooiden er wat vrolijkheid op.

Wat een feest op deze trage woensdag..

   
Vanavond dronk hij weer een drankje voor t slapengaan.

En zo duim ik voor een betere nacht.

Truste!