Toen vanmorgen de wekker ging voelde ik me nog moeër dan toen ik naar bed ging! Wat ís dat toch? Waar is mijn energie toch heen?
Ik voelde aan alles dat dit mijn dag niet ging worden.
Laat ik t zo zeggen: het was zo’n dag dat je voor kattenbrokken in de winkel was en dat dat het enige was wat je niét hebt gekocht. Zo’n dag dus..
Maar goed, de jongens ’s middags vrij en na een boterham én een uurtje knutselen, sprongen we op onze fietskes. Op weg naar vriendje T, gewoon zo maar.
Ik wil naar de molen kijken! Riep O’tje .
Nee joh! Die is dicht…
Maar nee hoor: De molen is open stond er op een groot bord.
Wát een geluk!
Een héle lieve meneer vertelde ons heel veel over die mooie molen in ons durp. De jongens vonden het gewéldig. Hártstikke bedankt hier voor nog Meneer Jan!
We fietsten verder maar vriendje T bleek niet huis.
Hè jammer!
We fietsten verder,stopten nog even bij de oppas en voor een lekker ijsje..
2 uur later waren we weer thuis.
En zo werd deze dag tóch nog best een hele fijne!
Gauw naar bed en hopen op dat ik morgen wat fitter ben!
Truste!