Ooit las ik de woorden: ik was mijn hele leven al moeder, ik had alleen nog geen kinderen.
Ik herkende mezelf meteen in deze woorden. Gelukkig was me dit geluk door moeder natuur gegeven
Moeder zijn, het is een oergevoel, een onbeschrijflijk, machtig gevoel.
Het gevoel dat je de liefde voor je kindjes niet eens in je hartje past.
Dat dus.
Je kúnt het niemand uitleggen, dit kun je alleen maar voelen..
Hoe vaak vraag ik me tegenwoordig niet af: hoe deed mijn moeder sommige dingen toen ik klein was?
Mijn moeder, jarenlang zaten we niet op dezelfde golflengte, tegenpolen waren we.
Zei zij groen, riep ik rood!
Zei ze lang, mopperde ik kort.
Maar wat is het toch fijn dat, sinds ik zelf kinderen heb, onze band alleen maar is verbeterd en versterkt.
Iets wat ik nooit had kunnen denken…
Mam, jij bent de sterkste, krachtigste vrouw die ik ken en ik hoop dat ik ook maar een beetje van deze kwaliteiten in mijn genen heb meegekregen!
Mag ik hier even zeggen dat ik súpertrots op je ben en zielsveel van je hou?
Liefs van je dochter💋
Waat ein sjoon sjtukske!
Zuus ze waal versjtandj kump mi de jaore!
prachtig. en zo fijn!
Mooi verwoord….