Ik heb echt geen idee wat ik moet doen, zei ze tegen haar lief die ging werken…
Wat bén ik toch een tuthola! bedacht ze zich en sprong met haar kinders de fietskes op en bracht ze naar school/oppas.
Een dagje zonder koters, whát to do?
Ik kon toch niet alwéér sushi gaan bikken? Nee, dat werd zelfs mij te gortig. Ervan uitgaande dat ik op moeder-zon-dag mag kiezen waar/wat we gaan eten! *hint*
En zo had ik er om kwart voor 9 al aardig wat wind-tegen-kilometertjes opzitten. En ja, ik hád gewoon de gansche dag op die bank kunnen blijven zitten. Beetje filmpjes kijken, beetje app’en of andere nutteloze, luie dingen.
Maar: ik gunde mezelf 10 minuten om even bij te komen en daarna nam ik de stofzuiger én een sopje mee naar boven en ging ik aan de slag. Alles proper en opgeruimd. Weg met die winter/ te kleine kleren die ik uit de kasten trok en op een hoop kwakte.
Alles zit netjes en geordend in dozen te wachten tot er weer een jongetje in past..
En vandaag plakte ik éindelijk, na heel wat jaartjes, die letters weer op de muur én hing ik de geknutselde vliegtuigen op.
Ook het netje voor hun knuffels/doekjes en boekjes.
En dat nooit-gebruikte-stofvretende werkbankje ging richting graasj. Wég!
En ach.
Ze waten zó blij met hun “nieuwe” kamer!
En ja hoor, net toen ik alle spulletjes van de Speelboom bij mekaar zocht om deze te verkopen, gingen ze er opeens mee spelen!
En ja, ze mochten vandaag éindelijk met die autootjes van papa van vroeger spelen…
Zo!
Vandaag kon ik ook de laatste dingen van mijn to-do lijstje doorstrepen!
Superfijn dus!
