*preekmodus aan*
Van de week zat er een jonge, alleenstaande, mannelijke collega tijdens de lunchpauze naast me te prevelen dat ie écht 7 uur slaap per nacht nodig heeft!
Ik stikte haast in mijn snacktomaatje en riep uit: wácht maar tot je óóit kinderen hebt!
Ik prevelde namelijk zelf ooit ook diezelfde woorden! Ja écht! Jaren geleden. Lang voordat ik ooit nog maar aan kinderen dacht. Ik was er namelijk heilig van overtuigd zelf dat ik minimaal 8 uur slaap moést hebben om ook maar énigszins een béétje normaal te kunnen functioneren in deze maatschappij.
Echt. What was I thinking?!?
Het tegendeel is bewezen.
Na bijna 8 jaar en 3 kinderen verder leef ik namelijk nog steeds én geloof ik dat ik bést aardig en een beetje normaal functioneer als persoon.
Een mens kan dus écht met minder slaap ja. Idioot eigenlijk, hoe dat werkt als je kinderen hebt. Het gáát maar door en je doet maar gewoon lekker mee want uit ervaring weet ik : dát werkt t best. Go with the flow..
Zo moet ik soms ook erg gniffelen om mopperberichtjes van kersverse mama’s die zó moe zijn en dat hun kindje niet wilde slapen en alleen maar huilde. Dan kan ik alleen maar knikken en denk ik: jaja. Herkenbaar. Hier X 3! Dus jij hebt niks om over te mopperen…
Ik leef namelijk ook gewoon nog ja. En geef nou toe: ook na de zoveelste baggernacht op rij is zo’n heerlijk warm, knuffellijfje op je schoot toch eigenlijk zó heerlijk?!
Dus probeer ik van de negatieve momenten iets positiefs te maken en geniet ik er maar van. Alleen ontzéttend jammer dat je er gratis en voor nop een set giga-wallen voor terugkrijgt. Maar hee. Het is het dubbel en dwars waard mensen! Dus niet zo zaniken, oke?
*einde preek*