Dat je halverwege de dag je moeder aan de telefoon hebt, die ut belsje schooltje aan de telefoon had gehad om mede te delen dat R zijn voet lelijk omgeslagen had.
Of we met hem naar de dokter konden gaan. Gelukkig kon ik meteen weg bij het werk en zoefde ik naar ut schooltje.
Daar zat ie. In het kamertje van de directeur.
Met een heule dikke enkel/voet.
Op naar de huisarts.
Ja dáár doet het zeer dus!
Koelen koelen koelen en inzwachtelen was het advies.
Dus ja, dat doe we dan maar.
Goh. En zo ziet je maandag er opeens heel anders uit.
Maar wat was het fijn dat mijn lief overenthousiast en vol verhalen thuiskwam van zijn eerste werkdag.
De kindjes stonden hem op te wachten..
Nog even lezen en dan naar bed.
Dank je wel dat jullie me zo goed verzorgen riep R nog vanuit zijn bed.
De lieverd!
Ahhhh die lieve Ruben! Hoop dat z’n enkel snel weer de oude is!
En inderdaad, wat heerlijk dat Paul het naar z’n zin heeft op z’n nieuwe werk. Dat het maar zo mag blijven!