Gisteren zouden we met z’n allen naar dit oorlogsmuseum gaan, maar ik bedankte vriendelijk dus bleven pruttelbuik, kleine B en ik thuis.
De grote jongens vermaakten zich daar zonder ons prima, zo bleek..
Intussen probeerde ik ons huis nogmaals van overbodig spul te ontdoen..
Opruimen is zó fijn.
Soms dan…
Als ík daar toevállig zin in heb…
Maar goed.
Eenmaal thuisgekomen kroop paul meteen in bed want die voelde zich inmiddels ook beroerd.
Vannacht amuseerde ik mijn eigen pruttelbuik én die van Ruup.
Het arme kind..
en arme mama..
Het leek me érg verstandig om mijn collega’s niet met onze virusjes op te zadelen.
Dus hingen we veel op en om de bank en keken film.
En wat ga je doen als je écht niks anders te doen hebt?
Nou.
Dit dus…
En vanmiddag tóch maar even frisse neusjes gehaald in eigen tuin….
