Toch een beetje Halloween?

Nou.

Twee nachten wakker liggen met een hoofd vól vervelende discussies met vervelende mensen.

Tja.

Dan ben ik overdag wat minder gezellig ja.

Sorry.

Meteen voel ik me een slechte moeder dan, maar heej: ik ben óók maar een mens hè?

Toen we vanmorgen werden geroepen om buiten te komen kijken, werd ik toch wel héél blij van deze kleine, gele verrassing!

Een piepkuikentje!

Hoé leuk is dát!

Het was een gekke ochtend.
Mijn lief had een dagje vrij, de kiendjes ook en ik hoefde pas later te beginnen.
Ik wist niet wat te doen.
Dus doodde ik mijn tijd met het naaien van insignes op de scouting blouse van mijn zoon.
Die moeten op een vaste plek he?
Niet zomaar waar je zelf leuk vindt.
Nee nee.
Zo werkt dat niet.
Die insignes die koop je.
En mag je er zelf lekker opstikken.
Nou die rechttoe rechtaan deed ik lekker met ut massjien.
Maar die ronde.
Die op de borstzakjes.
Daar mag je lekker zelf aan prutsen.
En tijdens dit geklooi vroeg ik me dus wérkelijk af of ik de enige slechte moeder ben die dacht.: Ik stik die rondjes gewoon lekker door de borstzakjes heen joh!
Want heej: wánneer gebruiken ze die nou?
Maar nee.
Ik had inmiddels 2 kromme naalden en vroeg me nóg harder af of er nou werkelijk niémand in heel scoutingland weet dat er ook strijkembleempjes bestaan.
Of klittenbanddingetjes.
Nee.
Wij, als moeders kunnen onze naalden krom naaien op van die stugge insignes.
Ja heej.
De zoon gaat morgen voor t eerst bij de scouting overnachten he?
Ja dan moet je uitrusting wél in orde zijn he?
*zucht*

Ja sorry.
Dit is een heerlijk hakketak-LOGJE hoor.
Blame it on het tekort aan slaap zeg maar..
De kiendjes begonnen de dag heerlijk lief.
Kijk nou..

Mijn hartjes..

Daarna ging ik naar t werk waar ik mezelf tijdens de lunch trakteerde met mijn moeders’ erwtensoep.
Héérlijk!

En als mama aan het werk is spelen de aapies in de modder.
Zo bleek bij thuiskomst.
Ahúm zal ik maar zeggen…

Daarna werden mama-kip en haar kleintje in het gefixte hokkie gezet.
Lekker met z’n tweetjes…

Ons dierenvriendje wilde m wel aaien!

Kijk! riep het kleinste modderaapie..

En toen alle kiendjes weer proper gewassen en aangekleed waren, we de patatten en bloemkool naar binnen hadden gewerkt.
Toén mensen.
Toén. Ging. Ik. Los!
*kucht*

Ik toverde zomaar een Halloween toetje te voorschijn.
Ja echt.
Echt.
Zooooo eng…
Haha

Tja.
Zeg verder maar niks….

Hadden we tóch een beetje Halloween-lol!