Spontane actie:
goh, als we nou eens wat stoofperen plukken, dan kunnen jullie die misschien verkopen en een zakcentje verdienen!
Nou. Dát klonk fantástisch natuurlijk!
Dus hóp, tafeltje met stoeltjes naar buiten en daar zaten ze!
En oeh! Wat vónden ze het leuk!
Ik dacht echt dat ze het na 10 minuten wel gezien hadden, maar nee, buurjongen was ook al aangeschoven en ze zijn er de héle dag mee bezig geweest!
Bezig met geld krijgen, geld teruggeven, alstublieft, dank u wel, wegen: wat is een kilo, hoeveel peren zijn dat?
Oh ja: ook onze reuzecourgette verkochten we!
Ook ík was er maar druk mee, de kindjes zitten toch aan straat en auto’s enzo..
Maar zó leuk!
Echte bikkels, want zelfs in de regen ging de verkoop door!
Maar ook daar was een perfécte oplossing voor!
Alleen een beetje jammer dat de mensen niet stoppen als t regent..
Maar dat mocht de pret niet drukken.
Later in de middag fietsten we een rondje door het durp.
Dat leverde veel blije gezichten op, maar helaas geen geld!
Hoe schattig! KLIK!
En heej.
Niet geheel onbelangrijk:
Ze hopen dat het morgen droog is.
Ze willen weer!
Laat gaan laat gaan…
Wat onwijs leuk! Komen dus toch best mensen langs daar. Ik heb altijd ’t idee dat er geen kip door jullie straatje komt.
Stiekem toch best veel ja, én veel fietsers dus! En dié motte we hebben! Er was zelfs een meneer die speciaal geld is gaan wisselen omdat hij alleen briefgeld had. Zó leuk!..want ze leken op zijn kleinkinderen die ver weg wonen…