“heej-waar-ga-je-met-dat-kind-naartoe-tas”

Van 1 juli tot 1 september.
Reken t zelf maar uit.
2 hele maanden heeft ut grut hier gewoon vakántie!
Nu nog een weekje nog dus…

Voorzichtig haalde ik het onderwerp “school” maar eens aan, want heej:
ze moeten er écht weer aan geloven.
Maar zoals verwacht zei O’tje:
ik wolte niet naar school.
Ik blijf bij jou.
Of bij oma.
Of iemand anders, maar naar school : Écht. Niet.

Nou.
Oke.
Dat gaat weer lachen worden volgende week maandag..

Ruben niet.
Die heeft er súperveel zin in!
Want heej, het éérste leerjaar: daar ga je échte dingen leren!

Een hele tijd geleden werden er op mijn school tafels en stoelen weggedaan en bracht ik 1 setje in veiligheid in onze graasj.
Ruben wilde dat dólgraag op zijn kamer.
Dan kan ik daar rustig werken, mama.
Ja.
Tegenwoordig zoekt hij af en toe een rustig plekje op in huis.
Éven zonder zijn broertjes.
Gelijk heeft ie ook.

Gisteren gingen we samen shoppen voor een ladenkastje én kochten we allerlei spulletjes voor erin.
Helemaal alleen voor hém.
Eigen stiften.
Eigen blaadjes.
Eigen plakband.
Noem maar op.
Zijn eigen plekje.
Het kind is dólgelukkig…

En ja.
Bij dat eerste leerjaar hoort ook een heusche “Boekentas”.
Een echte “heej-waar-ga-je-met-dat-kind-naartoe-tas”
En die vonden we helemaal in Denemarken!
En dat is natuurlijk helemaal vet cool..