Welke dip?

Nou.
T is me wat.

Vanmorgen de laatste dag KVW voor R.
Ach hij vindt het toch zó leuk!
Vandaag mocht ie als zeerover of piraat, dus doken we de verkleedkist maar weer eens in en trok ik de schminkdoos uit de kast.
En tadááá daar stond een heusche piraat!
En ja natuurlijk.
Pretletter O’tje moest ook zijn pèkske aan…

Nou.
En dan kom je thuis en bekruipt je wéér dat onbestemde gevoel.
Terwijl je vorige week nog vrolijk en dolgelukkig in t buitenland zat te wezen, vreet je nu álle chips en chocolade die je maar kunt vinden, verveel je je met 2 kinderen ja vraag me niet hoe dat kan en heb je nérgens zin in en al helemaal geen puf of zin om je op te pakken om ergens naartoe te gaan.
Ja echt.
Zo kan ik ook zijn.

Ja stom is dat.
Geen idee waar ’t vandaan komt.
Misschien de back-home-en-alles-weer-in-een-sleur-dip?
Of de maandag-mag-ik-weer-werken-dip?
De wat-een schijt-weer-dip?
De ik-ben-het-na-4-weken-met-de-kids-wel-zat-dip?
De ik-heb-even-tijd-voor-mezelf-tijd-nodig-dip?
Of nog erger: de ik-heb-grúwelijk-veel-zin-in-sushi-dip?

Ik denk dat t de laatste is.
Kijk.
En als ik dát nou heb gedaan, is die tijd-voor-mezelf-dip ook meteen opgelost!

Oh ja.
En die schijtwas komt me nu ook gruwelijk mijn neus uit ja.
Nou.
Dat dus.

Niet zo heul gezellig ben ik vandaag dus.
Ongelofelijk toch, als je dit ziet?