Tja en al dat geluier en gelanterfant afgelopen weekend, moet er zomaar ineens ook weer gewerkt worden.
En hoé!
De belangrijkste en spannendste tijd van mijn werk: eindexamens en de uitslagen ervan!
Dus mocht ik op mijn vrije tijd ook aantreden dus.
En zo ging het daar opeens van ultra-chill naar mega-chaos-stress.
Maar oke.
Het kwam allemaal goed.
En dáár gaat t om.
En zo ging ik dus niet om 13 uur naar mijn moppies, maar kon ik ze pas om 17.30 uur weer knuffelen.
Gelukkig was daar mijn állerliefste mama die ervoor zorgde dat alle buikjes aan het eind van de dag weer werden gevuld….
Bijna elke avond willen de jongens no even op straat fietsen. ik denk dat ze de tuin iets te klein vinden
En soms sluiten er nog wat andere buurtkiendjes aan.
En dat is toch altijd zo gezellig.
Buurtvriendjes kun je nóóit genoeg hebben!
Nu ben ik kapot en lig ik al lekker in mijn warme bedje.
Maar niet voordat ik een rondje langs mijn liefste, slapende moppies deed…
