Mamááááá !

Moederdag.
Ik ben súperblij dat ik mijn lieve moedertje nog om me heen heb en sinds ik zelf mama ben, waardeer ik haar meer en meer.

Moeder zijn.
Je kunt het haast niet omschrijven.
Iets wat door je bloed raast.
Een intens, diep gevoel.

In 2008 maakte R mij voor het eerst moeder.
Een práchtige, zéér bijzondere ervaring.

Dat ik nu 3 prachtige jongens op de wereld heb gezet, had ik nóóit durven dromen.
De droom om moeder te worden.
Helaas zijn er ook heel veel lieve vrouwen die dólgraag mama zouden willen worden.
En jeetje.
Dat is behoorlijk heftig.
Sommigen hebben nog hoop, anderen moeten accepteren dat ze nooit mama gaan worden.
Pijnlijk en confronterend.
Probeer dat maar eens een plekje te geven.

Ik voel hun pijn en verdriet.
Zeker met zo’n dag als deze, waarbij alle kedootjes en gedichtjes je om de oren vliegen.
Heel heel moeilijk.

Soms voel ik me zelfs een beetje schuldig. Dat ik heb wat zij zouden willen.

Maar goed.
Ik bén nou eenmaal moeder.
En een héle trotse zelfs!

Vanmorgen hobbelde R de trap af en kwam hij met een beschuitje met muisjes weer naar boven.
De lieverd..

Alle versjes werden opgezegd en de kedootjes werden uitgepakt.
Dit is zo leuk.

Daarna ging het grut naar beneden en mocht ik nog even lekker verder dutten.
Tot O’tje riep: Mamááááá de tafel is al gelekt!
Haha heerlijk mannetje.
Samen ontbijten.

Ut kleine mupke was ook eindelijk wakker.

Een paar uurtjes later verrasten we mijn mama met lieve kedootjes en ’s middags kregen mijn lief en ik de kolder in de kop en ruimden we samen de kasten op.
Opruimen is fijn.
Soms dan.

Eigenlijk alleen wanneer je daar zelf zin in hebt….;-)