Een paar dagen geleden begon t met wat plekjes achter zijn oor, in zijn nek.
Mijn “krentenbaard-alarmbellen” gingen meteen af, dus begon ik meteen met smeren van de bijbehorende crème.
Het werden er meer maar leek wel rustiger te worden.
Gisteren bracht ik de kiendjes voor een logeerpartijtje naar opa en oma.
Vanavond kwam hij terug en zat zijn nek hélemaal onder de plekken en korsten.
Ik twijfelde geen seconde en belde meteen de huisartsenpost.
Ik zal u een foto van ’t geheel besparen..
Daar zit niemand op te wachten, wel?
Tja.
Daar zit je dan weer.
Nu met de allerkleinste van het stel.
Niet fijn.
Maar goed.
Een crèmepje helpt er niet meer aan, dus kreeg hij een nogal sinaasappelige ab-kuur voorgeschreven..
Mijn arme kleine mupke.
Hopelijk is ie snel weer beter.
Niks met lieve vriendjes en vriendinnetjes in de speeltuin picknicken…
Alle afspraken voor morgen werden gecanceld.
Helaas pindakaas…
Doen we gewoon een ander keertje!
och het wurmpie … snel beter worden!
Oh wat zielig, en moeders lijdt mee!!!!