Werkelijk álles zat ons tegen vanmorgen, maar uiteindelijk kwamen we tóch aan bij de Fysio van kleine B.
Te laat.
Maar toch.
We waren er!
De fysio.
Voor B zijn platte koppie dus.
Ik zou er álles aan doen om te voorkomen dat hij, net als zijn grote broer, een helmpje zou moeten dragen.
Weet u ’t nog?
Ja die Ruup was natuurlijk súperstoer met dat helmpje van ‘m maar toch.
Liever niet..
Bij mijn derde kiendje wachtte ik niet lang en trok meteen aan de bel bij een fysiotherapeut.
En wát voor een!
In een heerlijk warm badje kwamen we terecht.
Ik heb zelden iemand gesproken die met zóveel enthousiasme over haar werk, haar passie kan vertellen.
Héérlijk!
ik wil dat óók!
Bij Ruup heb ik ook enkele keren fysio gehad, maar die heeft nóóit uitgelegd hoe belangrijk een goeie basis/ontwikkeling rollen/kruipen/staan enz heeft voor de ontwikkeling voor je latere lopen/rennen/huppelen/sporten.
Mooi om te horen én te weten!
In het begin was t duidelijk zichtbaar, zijn platte koppie.
Dus werd hij op zijn zij in bedje/box gelegd. Om en om.
En dat hielp enórm!
T koppie zag je met de week ronder worden.
Daarna werd er nog in de gaten gehouden of hij zowel links als rechts om kon rollen, nog later met t gaan staan.
We gaan nog even goed oefenen met zelf de trap oplopen, zodat hij dit ook met beide kanten goed kan.
En daarna hoeven we nog maar 1x terug.
Een maand nadat hij loopt.
Nou.
Ik ben benieuwd.
Zij is trots op kleine B.
Ik ben nóg trotserderder 😉
